Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2012

Οχι, δεν αποδοκιμάζω τον προπηλακισμό των Γερμανών αξιωματούχων ! !


Του Γιάννη Βασιλακόπουλου

Το στερεότυπο της «υποχρεωτικής αποδοκιμασίας» του ξυλοδαρμού των Γερμανών αξιωματούχων στη Θεσσαλονίκη, όχι μόνον αποτελεί στην παρούσα συγκυρία, όχημα πλήρους αποπροσανατολισμού αλλά στην πραγματικότητα, το αντικείμενο της αποδοκιμασίας πρόσφερε σε λίγα λεπτά ότι δεν πρόσφεραν στη χώρα τρία χρόνια δουλοπρέπειας της άρχουσας πολιτικής τάξης… Οι χθεσινές σφαλιάρες έφεραν την αναδίπλωση του προκλητικού υφυπουργού της Μέρκελ και την πανικόβλητη συγνώμη του για τις δηλώσεις του περί «Ελληνικής αντιπαραγώγικότητας».  Θα συμφωνήσετε, άλλωστε, νομίζω πως οι αυτοκτονίες της απολυμένης νοσοκόμας, με πτώση από τον 6ο όροφο πολυκατοικίας στο Παγκράτι και μιας άλλης κοπέλας που αυτοπυρπολήθηκε στα Μελίσσια, είναι πολύ πιο ανθρώπινα σημαντικές, από δυο μπουνιές που πιθανόν να έφαγε η κόκκινη μούρη του Φούχτελ, χθες στη νύμφη του Θερμαϊκού. Ο Φούχτελ κι όλοι οι ομοεθνείς του αξιωματούχοι -  κατακτητές προσβάλουν, λόγω και έργω, το Ελληνικό Έθνος και την Ελληνική κοινωνία. Υποδαυλίζουν λοιπόν από μόνοι τους τις  όποιες δίκαιες αντιδράσεις, λόγω και έργω κι αυτές, των Ελλήνων πολιτών.
Η απολυμένη νοσοκόμα που αυτοκτόνησε στο Παγκράτι ή η συμπατριώτισσα μας που αυτοκτόνησε στα Μελίσσια, δεν επιδίωξαν ποτέ να καταγραφούν με «αύξοντα αριθμό» στο προσκλητήριο νεκρών της Ελληνικής γενοκτονίας που εξ΄ αιτίας των Γερμανών, βρίσκεται σε εξέλιξη…
Κακά τα ψέματα: Αυτά τα κρούσματα βίας, τα οποία δεν είναι ανάγκη να είσαι «εξτρεμιστής» για να μην τα αποδοκιμάζεις και πολλές φορές να τα επικροτείς θα αναπαράγονται, όσο το δίκιο και η επικοινωνία παράγονται από τους διαχρονικούς σφαγείς της ανθρωπότητας και τους βρομερούς εγχώριους υπαλλήλους τους κατά της κοιτίδας του οικουμενικού πολιτισμού, της σοφίας και της ιστορίας… Όσο οι Γερμανοί  θανατώνουν μια κοινωνία  και κάποιοι ντόπιοι   αισχροί «πολιτικοί ταγοί» φιλτράρουν το στίγμα του δολοφόνου που ήδη κουβαλούν,  με μια τεχνοκρατική «προβιά», δεν θα βρείτε, σε αυτές τις αράδες,  ίχνος αποδοκιμασίας της όποιας αντίδρασης της κοινωνίας κατά των Γερμανών και των δοσίλογων, όσο ακραία κι αν θέλουν  να τα παρουσιάσουν μερικά φιλοκατοχικά Μ. Μ. Ε. 

1 σχόλιο: