ΕΧΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΚΟΤΣΙΑ
ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ;
Του Γιάννη Βασιλακόπουλου
Μου γεννιούνται η αλήθεια είναι κάποιες απορίες όταν βλέπω τις "αγαπούλες" μεταξύ των συνδημάρχων, εδώ στη Γλυφάδα. Όταν ήμουν μικρός έλεγε η μάνα μου ότι "αν συνηθίσω σε κακές παρέες θα γίνω κι εγώ σαν τα μούτρα τους". Κι αποτραβιόμουν πολύ αργότερα όταν εξαντλούσα την επαναστατικότητα της παιδικής μου ηλικίας και καταλάβαινα πως οι παρέες αυτές δεν είχαν τίποτα να μου προσφέρουν, άλλο, από το να μάθω πως ακριβώς ΔΕΝ πρέπει να γίνω όταν... μεγαλώσω. Αυτήν την ασφαλιστική δικλείδα που κυκλοφορεί στις πιο πολλές από τις Ελληνικές οικογένειες, φαίνεται, πως ο κ. Κόκκορης την έβαλε στη γωνία...
Κι άρχισε να συναγελάζεται με κακές παρέες, ώσπου ως άλλος ... Φαουστ, δεσμεύτηκε εγγράφως με αυτές, όχι με αντάλλαγμα τόσο την δική του ψυχή, αλλά εκείνη της πόλης, της Γλυφάδας - μιας πολιτείας ολόκληρης που προτίμησε να πνίξει στις αράδες ενός μνημονίου ντροπής, με όρους τραγελαφικούς, παρά να κάνει πέρα τις παρέες, έχοντας μάθει πως ΔΕΝ πρέπει να γίνει αν και όταν εκλεγεί δήμαρχος από την κοινωνία κι όχι από μνημόνια και μερικούς ... αμνήμονες...
Εδώ ακριβώς αρχίζουν οι απορίες μου: Αν ο Λανδράκης θεωρούσε τον Κόκκορη καλό για δήμαρχο κι ο Κόκκορης το Λανδράκη καλό συνδιοικητή γιατί δεν μας το είπαν τη πρώτη Κυριακή να το ξέρουμε κι εμείς;
Ήταν άραγε η μόνη κάψα των πολιτών της Γλυφάδας η αποκατάσταση του Βάκκα; Διότι εγώ τόση πρεμούρα προς αποκατάστασιν έχω συναντήσει μόνον στις... ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες... Και τέλος. ήταν μονάχα αυτά τα ανταλλάγματα που αναγράφονται στο μνημόνιο συνδιοίκησης που ζήτησαν οι δυο αποδοκιμασμένοι από τους πολίτες, δημοτικοί παράγοντες, ή υπάρχει και κάτι άλλο πιο ... χειροπιαστό, μετά την διασφάλιση του οποίου ο κ. "6%" κι ο "κ.7%" αποφάσισαν οτι ο κ. Κόκκορης είναι... καλός για δήμαρχος;
Απλώς αναρωτιέμαι διότι η ιστορία έχει αποδείξει πως μιας αθλιότητας μύριες έπονται. Θα βρει άραγε κανείς τα κότσια να μου απαντήσει "Οχι";
ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ;
Του Γιάννη Βασιλακόπουλου
Μου γεννιούνται η αλήθεια είναι κάποιες απορίες όταν βλέπω τις "αγαπούλες" μεταξύ των συνδημάρχων, εδώ στη Γλυφάδα. Όταν ήμουν μικρός έλεγε η μάνα μου ότι "αν συνηθίσω σε κακές παρέες θα γίνω κι εγώ σαν τα μούτρα τους". Κι αποτραβιόμουν πολύ αργότερα όταν εξαντλούσα την επαναστατικότητα της παιδικής μου ηλικίας και καταλάβαινα πως οι παρέες αυτές δεν είχαν τίποτα να μου προσφέρουν, άλλο, από το να μάθω πως ακριβώς ΔΕΝ πρέπει να γίνω όταν... μεγαλώσω. Αυτήν την ασφαλιστική δικλείδα που κυκλοφορεί στις πιο πολλές από τις Ελληνικές οικογένειες, φαίνεται, πως ο κ. Κόκκορης την έβαλε στη γωνία...
Κι άρχισε να συναγελάζεται με κακές παρέες, ώσπου ως άλλος ... Φαουστ, δεσμεύτηκε εγγράφως με αυτές, όχι με αντάλλαγμα τόσο την δική του ψυχή, αλλά εκείνη της πόλης, της Γλυφάδας - μιας πολιτείας ολόκληρης που προτίμησε να πνίξει στις αράδες ενός μνημονίου ντροπής, με όρους τραγελαφικούς, παρά να κάνει πέρα τις παρέες, έχοντας μάθει πως ΔΕΝ πρέπει να γίνει αν και όταν εκλεγεί δήμαρχος από την κοινωνία κι όχι από μνημόνια και μερικούς ... αμνήμονες...
Εδώ ακριβώς αρχίζουν οι απορίες μου: Αν ο Λανδράκης θεωρούσε τον Κόκκορη καλό για δήμαρχο κι ο Κόκκορης το Λανδράκη καλό συνδιοικητή γιατί δεν μας το είπαν τη πρώτη Κυριακή να το ξέρουμε κι εμείς;
Ήταν άραγε η μόνη κάψα των πολιτών της Γλυφάδας η αποκατάσταση του Βάκκα; Διότι εγώ τόση πρεμούρα προς αποκατάστασιν έχω συναντήσει μόνον στις... ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες... Και τέλος. ήταν μονάχα αυτά τα ανταλλάγματα που αναγράφονται στο μνημόνιο συνδιοίκησης που ζήτησαν οι δυο αποδοκιμασμένοι από τους πολίτες, δημοτικοί παράγοντες, ή υπάρχει και κάτι άλλο πιο ... χειροπιαστό, μετά την διασφάλιση του οποίου ο κ. "6%" κι ο "κ.7%" αποφάσισαν οτι ο κ. Κόκκορης είναι... καλός για δήμαρχος;
Απλώς αναρωτιέμαι διότι η ιστορία έχει αποδείξει πως μιας αθλιότητας μύριες έπονται. Θα βρει άραγε κανείς τα κότσια να μου απαντήσει "Οχι";
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου