Παρασκευή 25 Φεβρουαρίου 2011

Οι προοπτικές της Ελλάδος καίγονται στο... "Τζάκι" των Παπανδρέου


ΠΟΤΕ ΘΑ ΦΥΓΕΙ
ΑΥΤΗ Η ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ 
ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ;

Του Γιάννη Βασιλακόπουλου 

Στην Ιρλανδία, που είναι η πρώτη χώρα της Ε.Ε. στην οποία άνοιξαν, χθες, οι κάλπες των εθνικών εκλογών,  υπό το βάρος της οικονομικής κρίσης, τον εφιάλτη της πτώχευσης να πλανάται ως κακό φάντασμα σε κάθε οπτικό ερέθισμα των πολιτών της και την χούντα του Δ. Ν. Τ. πανταχού παρούσα, το κυβερνών Σοσιαλιστικό κόμμα, όχι απλά συνετρίβη. αλλά εξαϋλώθηκε πολιτικά. Αυτή είναι η είδηση... Η οποία με εκνευρίζει. Διότι, αναρωτιέμαι πόση - πολιτική - ζωή μπορεί να έχει ακόμη αυτή η κυβέρνηση που κυβερνά σήμερα την Ελλάδα. Με έναν πρωθυπουργό που, όπως έχω γράψει ξανά, αλλά και έχει, πλέον από τα πράγματα αποδειχθεί βρίσκεται σε ξενοκίνητη διατεταγμένη υπηρεσία. Ο οποίος υπεκλεψε την ψήφο των Ελλήνων πολιτών λέγοντας χυδαία ψέματα που, μελλοντικά, θα αποτελέσουν μνημείο πολιτικής απάτηςάξιο ιστορικής μελέτης και αναφοράς. Ο ίδιος που, απροσχημάτιστα και ανενδίαστα, μπρος στο θεσμικό του ρόλο, την κοινωνία και την πατριδα που τον φιλοξενεί, παίζει, με πρωτόγνωρο θράσος το παιχνίδι των Αμερικάνων. Εκείνος που θεωρεί μια ολόκληρη κοινωνία, όπως η Ελληνική, τάγμα ηλιθίων και την μεταχειρίζεται ως τέτοιο. Αυτός, ο γιος της βυθισμένης στην αρχομανία της Αμερικανίδας μαμάς του, την οποία και είτε την  κληρονομησε, είτε επιχείρησε να κεφαλαιοποιήσει,  με μόνο ταλέντο του την ... γονιδιακή του κλήση προς την πρωθυπουργία, δεν πρέπει να λάβει μια κάποια απάντηση - τιμωρία, από τους πολίτες που περιέπαιξε; Για πόσο επιτέλους, αυτή η πατρίδα θα βλέπει τα όνειρα και τις προοπτικές της να καίγονται, στο, ήδη επί εβδομήντα χρόνια αναμμένο  ... τζάκι των Παπανδρέου;

1 σχόλιο:

  1. Συμφωνώ απόλυτα , αλλά Γιάννη δε θα πρέπει να μας διαφευγει κάτι. Αυτή τη στιγμή και ενω σφαγιάζονται εργασιακά δικαιώματα και κεκτημένα, το ένα αντιαναπτυξιακό μετρο ακολουθεί το άλλο, και φως στο τούνελ δε φαίνεται να υπάρχει , θα πρέπει να δημιουργηθεί για την ανατροπή μιας κατάστασης ένα ιστορικό κίνητρο που δεν έχει να κάνει μόνο με τον κακό Παπανδρέου και την κυβέρνησή του αλλά με το συνολικό αναπροσανατολισμό της πολιτικής.Αν λοιπόν δε φαίνεται στον ορίζοντα και δημοσκοπικά ένας άλλος πόλος πέρα από τις παράλογες αριστερές κορώνες , ο τόπος είναι καλύτερα να κυβερνιέται από κάποιους παρά να πέσει στην αναρχία και το χάος. Δε θέλω να αναφέρω το παλιό παράλογο δίλημμα "Καραμανλής ή τανκς" γιατί πολιτική με τέτοιου είδους διλήμματα μοιάζει ΄τόσο πολύ ελεγχόμενη που αναχαιτίζει οτιδήποτε ελέυθερο μπορεί να προσφέρει η βούληση των πολιτών. Αν λοιπόν σε αυτούς απευθύνονται , πολιτικοί , δημοσιογράφοι, διανοούμενοι ή bloggers θα πρέπει να τους αφήσουμε την ώρα που πρέπει συνταγματικά να κρίνουν, άλλωστε ο παπανδρέου ήδη κρίνετε πολύ αυστηρά και οι δημοσκοπήσεις το δείχνουν καθαρά. Η ελευθερία των συνειδήσεων είναι προφανώς απαράγραπτο δικαίωμα και όσα γράφεις και εσύ παραπάνω συνυπολογίζονται στο τελικό πόρισμα που χωρίς βιασύνη οι ίδιοι εμείς θα παραδώσουμε στους κυβερνόντες στην΄ώρα του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή