ΠΡΑΚΤΟΡΙΣΚΟΙ ΚΑΙ ΑΝΙΣΤΟΡΗΤΟΙ ΣΕ "ΥΠΕΡΠΑΡΑΓΩΓΗ''
Του Γιάννη Βασιλακόπουλου
Θα αρκούσε μονάχα η αναψυλάφιση της προσωπικής διαδρομής των δυο "εγκεφάλων" της... υπερπαραγωγής του ψεύδους για την επανάσταση του 1821 για να αποδείξουμε γιατί ο ΣΚΑΙ - μετά την εργολαβική μονοπώληση της "οικολογικής ευαισθησίας"- ανέθεσε σε αυτούς τους δυο χαλαρού εθνικού φρονήματος κυρίους της παραχάραξης της ιστορίας μας, την οποία επίσης έχει αναλάβει ως φαίνεται εργολαβικά το κανάλι του κ. Αλαφούζου.Θα αρκούσε να θυμίσει κανείς πως ο κ. Πέτρος Ντατσόπουλος - ή κάπως έτσι - είναι ένας από τους πιο χαϊδεμένους συγγραφείς που ανέδειξε η περίοδος Σημίτη και ως πιστός του εθνομηδενιστικού διεθνισμού, θα αναλάμβανε ευχαρίστως το εμετικό έργο της παραχάραξης της ιστορίας, εργολαβικά και - προφανώς - έναντι παχυλού μισθού προς χάριν της Παπανδρεϊκής διαστροφής της δουλοπρεπούς "Ελληνο- Τουρκικής φιλίας''.
Ο έταιρος... καππαδόκης κ. Θάνος Βερέμης, αριστερόφρων και ωσαύτως μύστης της Παγκοσμιοποίησης ήταν ο Γραμματέας του υπουργείου Παιδείας επί της κ. Γιαννάκου, όταν εγράφη και προσυπεγράφη αυτό το κατάπτυστο βιβλίο της εμετικής κ. Ρεπούση, που έλεγε πως στη Σμύρνη το 1922 δεν σφαγιάστηκαν, δεν εδιώχθησαν αλλά... συνωθούνταν οι Έλληνες. Ένα βιβλίο που απλώς μετέτρεπε τις φιλοτουρκικές και αντεθνικές φαντασιώσεις της σε ιστορία.
Δεν θα σταθώ σε αυτούς τους δυο επικίνδυνους κυρίους, ούτε θα απαντήσω εγώ στο ερώτημα, αν είναι πράκτορες των Τούρκων ή αμόρφωτοι - για αμόρφωτοι δεν μοιάζουν. Θα προσπαθήσω να αποδείξω όμως συνοπτικά και με στοιχεία ΄πως λένε ψέμματα - και το γνωρίζουν. Άλλωστε, λίγο πριν την εφιαλτική στιγμή που ο Παπανδρέου και οι εργολάβοι των σχεδίων του αφελληνισμού, θεωρήσουν ως ... περιττή την αργεία της 25ης Μαρτίου - γιατί θα γίνει κι αυτό με πρόφαση το θανατηφόρο μνημόνιο - δικαιούμαστε ως Έλληνες να σταματήσουμε αυτήν την σύγχρονη προσπάθεια "παντουρανισμό" που οι καναλάρχες ως νέοι Ταμερλάνοι επιχειρούν για λογαριασμό του, σε διατεταγμένη υπηρεσία ευρισκόμενου, Γιώργου Παπανδρέου, με ... σημαιοφόρο το αφεντικό του ΣΚΑΙ.
Οι δυο αυτοί εργολάβοι της Εθνικής μειοδοσίας λένε ψέματα μιλώντας για την "γέννηση του έθνους" μετά την επανάσταση του 1821.
Οι Έλληνες είναι ένα έθνος που κατοικεί κυρίως στα νότια Βαλκάνια και κατοίκησαν την Ελλάδα από τις αρχές της 2ης χιλιετίας π.Χ., καθώς και την Κύπρο στα μέσα της ίδιας χιλιετίας.
Οι Έλληνες γενικότερα ίδρυσαν αποικίες γύρω από όλη τη Μεσόγειο ενώ μετά την εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου οι πόλεις και οι αποικίες τους έφτασαν μέχρι την σημερινή Ινδία. Σήμερα το ελληνικό έθνος εξακολουθεί να είναι διασκορπισμένο σε ολόκληρο τον κόσμο. Η πλειοψηφία παραμένει εντός των ορίων του σημερινού ελληνικού κράτους και της νήσου Κύπρου, που αποτελεί το δεύτερο ελληνικό κράτος των ημερών μας. Ιστορικά, ελληνικοί πληθυσμοί κατοικούν στην Κάτω Ιταλία και την Σικελία, που αποτελούν τη Μεγάλη Ελλάδα της αρχαιότητας, στην Κορσική και τα απέναντι σε αυτή παράλια της σημερινής Γαλλίας, στα παράλια της Μικράς Ασίας, στον Πόντο και την Βόρεια Ήπειρο, που ανήκει στην Αλβανία.
Ισχυρές ελληνικές παροικίες έχουν δημιουργηθεί από Έλληνες μετανάστες στις Η.Π.Α., την Αυστραλία, την Γερμανία, τον Καναδά και το Ηνωμένο Βασίλειο, ενώ μικρότερες ομάδες κατοικούν σχεδόν σε κάθε χώρα του πλανήτη. Η πλειοψηφία των Ελλήνων μιλάει την Ελληνική γλώσσα και ένα μεγάλο ποσοστό δηλώνει πως ακολουθεί το Ανατολικό Ορθόδοξο Χριστιανικό Δόγμα.
Οι δυο αυτοί πρακτορίσκοι που καμώνονται πως διεξήγαγαν έρευνα για να τεκμηριώσουν την προπαγάνδα που εργολαβικά ανέλαβαν, λένε κι άλλο ένα ψέμα: "Οι Έλληνες" ισχυρίζονται "δεν εξεγείροντο κατά των Οθωμανών πριν τον 18ο αιώνα". Η αλήθεια είναι πως οι Έλληνες έχοντας Εθνική συνείδηση από την εποχή - τουλάχιστον - των Ελληνοπερσικών πολέμων δεν σταμάτησαν να εξεγείρονται κατά των Τούρκων, με σημείο εκκίνησης μια δεκαετία μετά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης, το 1453.
Πολλές επαναστάσεις ενάντια στην οθωμανική κυριαρχία είχαν λάβει χώρα στον ελληνικό γεωγραφικό χώρο πριν από την μεγάλη επανάσταση του 1821. Άλλες από αυτές ήταν μικρότερης και άλλες μεγαλύτερης σημασίας, όλες όμως είχαν γενικά τοπικό χαρακτήρα. Η επανάσταση του 1821 ήταν η μόνη που οργανώθηκε προσεκτικά, πολλά χρόνια πριν την έκρηξή της στην Ελλάδα (σαν Ελλάδα εννοείται την περίοδο αυτή ο ιστορικός ελληνικός γεωγραφικός χώρος). Στον απόηχο των μεγάλων γεγονότων που συγκλόνισαν την Ευρώπη (Γαλλική Επανάσταση του 1789, Ναπολεόντιοι πόλεμοι) αλλά και τον κόσμο (Αμερικανική Επανάσταση), που δεν είχαν αντίκτυπο στις οπισθοδρομικές πλέον δομές της αχανούς Οθωμανικής Αυτοκρατορίας του Μαχμούτ Β' (1808-1839), οι Έλληνες της διασποράς που αποτελούσαν το πιό ενημερωμένο και προοδευτικό κομμάτι του ελληνισμού, ίδρυσαν αρχικά, το 1809, την οργάνωση Ελληνόγλωσσο Ξενοδοχείο με πρωτοβουλία του Θεσσαλονικέα λογίου Γρηγορίου Ζαλύκη και της Κύπριας λογίας Ελισάβετ Σαντή Λουμάκη Σενιέ. Η οργάνωση πέτυχε τη στήριξη του Ναπολέοντα Βοναπάρτη και συγκέντρωσε οπλισμό που διαμοιράστηκε στη Μακεδονία και την Ήπειρο προκειμένου να προετοιμαστεί η επανάσταση. Η κίνηση αυτή προδόθηκε στις αρχές της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και τελικά το εγχείρημα απέτυχε.
Από τα σπλάχνα του Ελληνόγλωσσου Ξενοδοχείου και κατά το πνεύμα της εποχής ιδρύθηκαν δύο εταιρείες, που αντιπροσωπεύουν ανάγλυφα τις δύο τάσεις του Ελληνισμού στην προσπάθεια για την παλιγγενεσία του στις πρώτες δεκαετίες του 19ου αιώνα.
Η Φιλόμουσος Εταιρεία, που ιδρύθηκε στη Βιέννη το 1814[1], ήταν νόμιμη, είχε μέλη πολλούς επιφανείς (Καποδίστριας, Κοραής) και οικονομικά ισχυρούς Έλληνες της διασποράς, έθετε σαν πρώτο στόχο την πνευματική ανύψωση του γένους των Ελλήνων (συγκέντρωση πόρων για ίδρυση σχολείων στην Ελλάδα, επάνδρωσή τους με φωτισμένους δασκάλους, υποτροφίες για σπουδές νέων στο εξωτερικό κλπ.) και κατόπιν όταν οι συνθήκες το ευνοούσαν επανάσταση με εκμετάλλευση κάποιου πιθανού νέου ρωσοτουρκικού πολέμου ή (και αυτό μάλλον ήταν πιό διαδεδομένο στους κόλπους της εταιρείας) εσωτερική "διάβρωση" της αυτοκρατορίας και σταδιακή κατά το δυνατόν "ελληνοποίησή" της με την προώθηση Ελλήνων σε καίριες θέσεις της.
1463
Μετά την κατάλυση του δεσποτάτου του Μωριά από τους Μογγόλους το 1460, η Βενετία άρχισε να προετοιμάζεται να υπερασπισθεί τις κτήσεις της στην Πελοπόννησο. Το 1463 κήρυξε πόλεμο κατά των Τούρκων απέστειλε τον Alvise Loredano και αργότερα τον Αρχιστράτηγο Bertolo d’Este. Η απελευθέρωση του Αργους αναπτέρωσε το ηθικό των Ελλήνων και εξεγέρθηκαν. Μερικοί από τους αρχηγούς, που δεν ήταν Ελληνες κατά τους άσχετους οχετούς του ΣΚΑΙ, ήταν ο Κροκόδειλος Κλαδάς, ο Μιχαήλ Ράλλης, ο Πέτρος Ραλλης, ο Μιχαήλ Μπούας, ο Νικόλαος Γραίτζας κι άλλοι. Στο Γαρδίκι ήταν ο Προικονοκοκκάς, ο Μανουήλ Μπόχαλης, στην Καρύταινα ο Παλαιολόγος Γραιτζάς. Το πρώτο χρόνο ο πόλεμος πήγαινε καλά, αλλά μετά τον θάνατο του d’Este τον Νοέμβριο του 1463 περιορίσθηκαν σε αμυντικό πόλεμο, μέχρι την άφιξη του Malatesta. Απελευθέρωσαν την Καλαμάτα, απέτυχαν να κυριεύσουν το φρούριο του Μυστρά. Οι Μογγόλοι αντεπιτέθηκαν με τον βεζίρη Μαχμούτ πασά, η πλάστιγγα έγειρε υπέρ των βαρβάρων κι οι ο Malatesta εγκαταλείπει τους υπόδουλους στην τύχη τους ο προνοητής του Μωριά Barbarigo φονεύτικε λίγο αργότερα, ο Ράλλης ανασκολοπίσθη κι ο στρατός διαλύθηκε. Από τους διωγμούς πολλοί αιχμαλωτίστηκαν και πολλοί κατέφυγαν στην Ζάκυνθο κι άλλες βενετοκρατούμενες περιοχές.
1468-1469
Ο λόγιος, όχι του τύπου ΕΛΙΑΜΕΠ, Μιχαήλ Αποστόλης εις το “Προσφώνημα” του προς τον Αυτοκράτορα της Γερμανίας Φρειδερίκον Γ’ τον καλεί να απελευθερώσει του Ελληνας (!) και να δώσει τον θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως στον υιό του Μαξιμιλιανόν
1470
Η Χαλκίς εάλω.
1492-1496
Μετά τον θάνατο του Μωάμεθ Β’ το σουλτανάτο το διεκδίκησανοι γιοί του Βαγιαζίτ Β’ και Τζέμ. Ο Τζέμ ηττήθηκε και μετά από περιπλάνηση κατέληξε στην Αυλή του Καρόλου Η’ της Γαλλίας. Ο Τζεμ θεωρήθει κατάλληλη ευκαιρία για μια νεα σταυροφορία ως διάδοχος. Σημαντικό ρόλο έπαιξε κι ο Ανδρέας Παλαιολόγος ανιψιός του Κωνσταντίνου, που παραχώρησε το δικαίωμα του στον θρόνο του Βυζαντίου στον βασιλεία της Γαλλίας. Ο Κάρολος επικεφαλής 30.000 ανδρών διέβη τις Αλπεις το 1494, ενώ ο στόλος μετέφερε άλλες 10.000 άνδρες. Οι Ελληνες μόλις έμαθαν το νέο αναθάρρησαν κι ιδιαιτέρως οι κάτοικοι της Ηπείρου και της δυτικής Ελλάδας. Οι επαναστάτες 5.000 κατέλαβαν την Σκόρδαν κι άλλους τόπους και περίμεναν την βοήθεια που τελικά ουδέποτε ήρθε. Οι Βενετοί κατέλαβαν το πλοίο που είχε στείλει ο καθολικός Επίσκοπος Δυρραχίου Μαρτίνος με όπλα. Ο Μαρτίνος αφέθηκε ελεύθερος οι Βενετοί πρόδωσαν την Επανάσταση στον Σουλτάνο κι αυτή καταπνίγηκε εν τη γενέσει της.
1508
Ο Ιανός Λάσκαρις το 1508 είχε συντάξει σχέδιο εκστρατείας εναντίων των Τούρκων κι απευθύνθηκε κατά καιρούς στον ηγεμόνες της Ευρώπης όπως ο Κάρολο Η’, Λουδοβίκο ΙΒ’, αρχιδούκα της Αυστρίας Φερδινάνδο, πάπα Ιούλιο Β’, Λέοντα Ι’, Κλημέντα Ζ’. Χαρακτηριστική είναι και μια επιστολή του που αναφέρει για …. Ελληνες! Ναι!
“..Τους γουν περι τον αρχιερέα τον άκρον ανακοινουμένους εκάστοτε σοι περί μεγίστων, ο παύη παροξύνων, προστήναι μεν της ευσεβών…..Και ου υπερ σώσαι την Ελλάδα πονείς, των δε καθ’εκάστον Ελλήνων υπερφρονείς…”
Ναι ΕΛΛΑΔΑ κι ΕΛΛΗΝΕΣ το 1508! Επιστήμονες στην Ιστορία και πρωταθλητές στη οσφυοκαμψία, αυτά δεν σας τα έμαθαν στην Πρεσβεία; Ψάξτε εσείς για σπέρματα και DNA! Για φρονήματα και Εθνικσμούς! ΕΛΛΗΝΕΣ το 1508!
1513
Ο Μάρκος Μοσουρός εκδίδει από το τυπογραφείο του Αλδου Μανούτιου τα έργα του Πλάτωνα, κι απευθύνεται προς τον πάπα Λέοντα Ι’ και τον ικετεύει να ηγηθεί εκστρατεία δια την απελευθέρωση των Ελλήνων.
1521
Άλωση Βελιγραδίου
1522
Άλωση Ρόδου
1529
Πολιορκία της Βιέννης
1566
Ξεσηκώνονται στην Χιμάρα ! Λόγω της υψηλής φορολογία και του επαχθούς παιδομαζώματος, Δυστυχώς δεν είχαν την τύχη να μάθουν από τον ΣΚΑΙ, ότι το παιδομάζωμα ήταν μύθος, απλώς ήταν κυβερνητικό έργο για την μείωση της Ανεργίας κι αυξήσεως της Απασχόλησης. Αρε κωλο-Ελληνόφωνοι από τότε τεμπέληδες ήσασταν, αλλά δεν ζούσε ο Πάγκαλος να σας τα χώνει. Οι Χιμαριώτες πρόβαλλαν ισχυροτάτη αντίσταση και έσφαξαν πολλούς υπάνθρωπους… συγγνώμη Paxottmanous. Τον Μαρτιο του 1570 οι Βενετοί υποχρεώνονται να σεβαστούν την αυτονομία της Χιμάρας μετά την εκδίωξη των Τούρκων ενώ τους δίνουν κι όπλα. Οι επαναστάτες με αρχηγό τον Εμμανουήλ Μορμόρη συνέχισαν τον Αγώνα μέχρι το 1573!
1568
Οι Μανιάτες ξεκινούν Αντάρτικο. Οι Τούρκοι έστειλαν 25 πλοία, έκαψαν τα χωρία και έκανα τα φονικά, που οι Βερέμης τα λέει “περνάγαμε ωραία, με τούτη την παρέα, λα-λα-λα”. Οι Μανιάτες κατάφεραν να προβάλλουν αντίσταση στα Ορεινά κι οι Τούρκοι έφυγαν άπραγοι. Παράλληλα με την Μάνη ξεσηκώνονται και σε μικρότερες περιοχές Γαλαξίδι, Σάλωνα, Κρήτη, Επτάνησα. Αξιομνημόνευτοι είναι, ο Κερκυραίος Πέτρος Λαντζάς, οι Κρήτες Νικόλαος Φασιφώνης και Μιχαήλ Μακρής
1571
Η γνωστή Ναυμαχία της Ναυπάκτου. Μετά την κατάληψη και της Κύπρου οι Ισπανοί, οι Βενετοί κι ο πάπας ο Πίος Ε’ παρασκεύαζαν εκστρατεία κατά των Τούρκων. Οι Ελληνες ήταν πάλι σε επαναστατικό αναβρασμό στην Πελοποννήσου και στην Ήπειρο. Ο Πελοποννήσιος μάλιστα Πέτρος Μενάγιας υπέβαλε στην Ισπανική Κυβέρνηση κάλεσμα για απελευθέρωση. Οι Τούρκοι στην περιοχή ήταν μόνον 5.000 περίπου με 1.400 ιππείς αρκούσαν μόλις 10.000 Ισπανοί και 1.000 ιππείς. Το σχέδιο προέβλεπε συγκέντρωση στο βασίλειο της Νεαπόλεως, επίθεση στα στρατηγικά σημεία στο Ναβαρίνο, Ανδρούσα και Μεθώνη. Ο πληθυσμός της Πελοποννήσου θα συμμετείχε σύσσωμος, αλλά δεν προχώρησε.
1572
Τον Νοέμβριο του 1571 ο Φίλιππος Β’ της Ισπανίας ενέκρινε κι έστειλε μέχρι το 1592 χιλιάδες όπλα στον Πελοπόννησο. Ο διοικητής του παπικού Στόλου Marcantonio Colonna ανακοίνωσε στους Μανιάτες ότι θα τους βοηθήσει, αυτοί αναθάρρησαν επιτέθηκαν σε πολλές Τουρκικές φρουρές, αλλά τελικά οι Ισπανοί περιορίσθηκαν σε ναυτικές επιδρομές, προς απογοήτευση των επαναστατών που μετά από λίγο διαλύθηκαν.
Την ίδια χρονιά 15/3/1572 ο Μητροπολίτης Τιμόθεος (άντε πάλι η εκκλησία, τους τα χαλάει) έστειλε υπόμνημα στον Πάπα Πίο Ε’ και τον καλούσε να αναλάβει δράση κατά των Τούρκων. Το σχέδιο ήταν να αποβιβαστούν χριστιανικές δυνάμεις στην Πελοπόννησο και την Ήπειρο, να συναντηθούν στην Θεσσαλονίκη και να εκστρατεύσουν κατά της Πόλης.
1581
Οι κάτοικοι της Χιμάρας απηύθυναν έκκληση στον Πάπα Γρηγόριο ΙΓ’ να τους βοηθήσει :
“να λυτρώσεις ημάς και τα παιδιά μας, όλης της Γρετζίας (ΓΡΑΙΚΙΑΣ !!!!! ΕΛΛΑΔΑΣ !!! Βερέμη πές Αλεύρι!!!), όπου καθημερινώς τα παίρνουν οι ασεβείς κάνουν Τουρκόπουλα”
Μάλλον εννοεί τον μύθο του παιδομαζώματος. Ρεπουσοκουλούρη το ήξερες αυτό; Η βοήθεια δεν ήρθε και κατέθεσαν τα όπλα το 1590.
1585
Εξερράγη επανάσταση στη Βόνιτσα και στο Ξηρομέρι. Ο Αρματολός Θεόδωρος Μπούας Γρίβας, κι ο αδελφός του Γκίνος Μπούας ύψωσαν την Σημαία της Επαναστάσεως στην Ακαρνανία και στην Ήπειρο κι εκτέλεσαν σε μια νύχτα όλους τους Τούρκους της Pax Πουτάνα Βόνιτσα και στο Ξηρομέρι. Ακολούθησαν οι Αρματολοί της Ηπείρου Πούλιος Δράκος και Μαλάμος που κατέλαβαν την Αρτα.
1596
Νέα εξέγερση στην Χιμάρα τον Αύγουστο με μπροστάρη πάλι την Εκκλησία (τ’ακους Ιερώνυμε;) υπό του Μανιάτη Αρχιεπισκόπου Αχρίδος Αθανασίου, (αυτοί ήταν παπάδες, όχι με μερτσέντες). Ο Αρχιεπίσκοπος ζήτησε βοήθεια από τον πάπα Κλημέντα Η’ κι από τον Γερμανό Ροδόλφον Β’ αλλά δεν έδειξαν ενδιαφέρον.
Επειδή δεν ήξεραν μάλιστα οι “κάτοικοι” της Μακεδονίας, Θεσσαλίας και Ηπείρου, ότι δεν είναι Ελληνες έστειλαν στον πάπα Κλήμεντα Η’ γράμμα, ευτυχώς ο Συγγραφέας ήρθε να αποκαταστήσει την αλήθεια στον ΣΚΑΙ. Το γράμμα έγγραφε:
“…Κέχηνε προς τούτο ο του Χριστού λαός, ο Θετταλίας, Ηπείρου τε και Μακεδονίας και σύμπασα εφεξής η ΕΛΛΑΣ (!!!!) και μυρίους υπερ της πίστεως θανάτους υποστήσεται…..”
Σε αυτή την κίνηση θεωρείται πιθανόν να αναμειχθεί κι ο Μητροπολίτης Τρίκκης Διονύσιος Β’΄ο Φιλόσοφος (ή Σκυλόσοφος). Έχω βαλθεί να τους ξεκάνω γιατί αυτοί ακούνε παπάδες και βγάζουν εκζέματα!
1600
Το 1598 πήγε στην Βενετία μοναχός από τα Ιωάννινα, απεσταλμένος του Μητροπολίτου Λαρίσης για να συνεννοηθεί με τους Ελληνες της διασποράς για την απελευθέρωση, με την βοήθεια του Φιλίππου Γ’ της Ισπανίας και του Ροδόλφου Β΄ της Γερμανίας. Η επανάσταση ξέσπασε το 1600 αλλά βάφτηκε στο αίμα. Ανάμεσα στα θύματα ήταν κι ο νεομάρτυρας Αρχιεπίσκοπος Νεοχωρίου και Φαναρίου Σεραφείμ. Ο Διονύσιος καθαιρέθηκε από την αρχιεπισκοπή μετά από την σφαγή και διέφυγε στην Ιταλία.
1602
Ο μακρινός απόγονος του Παλαιολόγου και Γάλλος ευγενής Charles Gonzaguw (1580-1637) δούκας του Nevers με την έγκριση του Γάλλου Βασιλιά Ερρικού Δ’, μετείσχε σε επίθεση των χριστιανικών κρατών κατά των Τούρκων κατά τον πόλεμο με τους Ουγγρους. Εκεί ήλθε σε επαφή με τον αρχιεπίσκοπο Τιρνόβου Διονύσιον Ράλλη Παλαιολόγο ο οποίος ήταν θερμός υποστηρικτής μιας επανάστασης. Το σχέδιο του αρχικώς δεν πραγματοποιηθεί αλλά το 1609 οι Μανιάτες ήρθαν σε επαφή μέσω κληρικών με του δούκα και του ζητούσαν να ηγηθεί επανάστασης. Οι ετοιμασίες είχαν φτάσει σε καλό σημείο ο στρατός είχε συγκεντρωθεί αλλά ξέσπασε ο Τριακονταετής Πόλεμος (1618-1648) και τα σχέδια δεν πραγματοποιήθηκαν. Στις προεργασίες συμμετείχαν κι ο Λακεδαιμονίας Χρύσανθος κι ο πρώην (καθαιρέθηκε) επίσκοπος Λάσκαρης.
1609
Ο Διονύσιος επανήλθε στην Ελλάδα στην ιερά μονή Αγίου Δημητρίου Διχούνη. Συγκέντρωσε ολίγους επαναστάτες όπως ο επίσκοπος Δρυϊνοπόλεως Ματθαίος, ο γραμματικός του Οσμάν Ιωάννης Λάμπρος, ο Ζώτος Τσιρίπος, ο Ντελή Γιώργος. Κατέλαβαν τα Ιωάννινα αλλά οι Τούρκοι αντεπιτέθηκαν και συνέλαβαν κατόπιν προδοσίας τον Διονύσιο. Τον έγδαραν ζωντανό οι Pax ELIAMEP κι έστειλαν ολόκληρο το δέρμα του τρόπαιο στην ISTANBUL (καλά το είπα κύριε Πρέσβη;). Ο Ντελής κι ο Λάμπρος κάηκαν ζωντανοί. Μετά από την αποτυχία της επανάστασης η περιοχή πέρασε από το λεπίδι και το θανατικό της Pax Οtomobili και ήταν τέτοια η δυστυχία που του Διονύσου του έδωσαν το χαρακτηρισμό “Σκυλόσοφος”
1612
Ξεκινάνε (5 Σεπτεμβρίου) επανάσταση ο Διονύσιος Τρίκκης κι ο ιερέας Μάνης Νεόφυτος στην Πελοπόννησο. Ζήτησε βοήθεια από τον Φίλιππο Γ’ της Ισπανίας αλλά … ουδέν
1463
Μετά την κατάλυση του δεσποτάτου του Μωριά από τους Μογγόλους το 1460, η Βενετία άρχισε να προετοιμάζεται να υπερασπισθεί τις κτήσεις της στην Πελοπόννησο. Το 1463 κήρυξε πόλεμο κατά των Τούρκων απέστειλε τον Alvise Loredano και αργότερα τον Αρχιστράτηγο Bertolo d’Este. Η απελευθέρωση του Αργους αναπτέρωσε το ηθικό των Ελλήνων και εξεγέρθηκαν. Μερικοί από τους αρχηγούς, που δεν ήταν Ελληνες κατά τους άσχετους οχετούς του ΣΚΑΙ, ήταν ο Κροκόδειλος Κλαδάς, ο Μιχαήλ Ράλλης, ο Πέτρος Ραλλης, ο Μιχαήλ Μπούας, ο Νικόλαος Γραίτζας κι άλλοι. Στο Γαρδίκι ήταν ο Προικονοκοκκάς, ο Μανουήλ Μπόχαλης, στην Καρύταινα ο Παλαιολόγος Γραιτζάς. Το πρώτο χρόνο ο πόλεμος πήγαινε καλά, αλλά μετά τον θάνατο του d’Este τον Νοέμβριο του 1463 περιορίσθηκαν σε αμυντικό πόλεμο, μέχρι την άφιξη του Malatesta. Απελευθέρωσαν την Καλαμάτα, απέτυχαν να κυριεύσουν το φρούριο του Μυστρά. Οι Μογγόλοι αντεπιτέθηκαν με τον βεζίρη Μαχμούτ πασά, η πλάστιγγα έγειρε υπέρ των βαρβάρων κι οι ο Malatesta εγκαταλείπει τους υπόδουλους στην τύχη τους ο προνοητής του Μωριά Barbarigo φονεύτικε λίγο αργότερα, ο Ράλλης ανασκολοπίσθη κι ο στρατός διαλύθηκε. Από τους διωγμούς πολλοί αιχμαλωτίστηκαν και πολλοί κατέφυγαν στην Ζάκυνθο κι άλλες βενετοκρατούμενες περιοχές.
1468-1469
Ο λόγιος, όχι του τύπου ΕΛΙΑΜΕΠ, Μιχαήλ Αποστόλης εις το “Προσφώνημα” του προς τον Αυτοκράτορα της Γερμανίας Φρειδερίκον Γ’ τον καλεί να απελευθερώσει του Ελληνας (!) και να δώσει τον θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως στον υιό του Μαξιμιλιανόν
1470
Η Χαλκίς εάλω.
1492-1496
Μετά τον θάνατο του Μωάμεθ Β’ το σουλτανάτο το διεκδίκησανοι γιοί του Βαγιαζίτ Β’ και Τζέμ. Ο Τζέμ ηττήθηκε και μετά από περιπλάνηση κατέληξε στην Αυλή του Καρόλου Η’ της Γαλλίας. Ο Τζεμ θεωρήθει κατάλληλη ευκαιρία για μια νεα σταυροφορία ως διάδοχος. Σημαντικό ρόλο έπαιξε κι ο Ανδρέας Παλαιολόγος ανιψιός του Κωνσταντίνου, που παραχώρησε το δικαίωμα του στον θρόνο του Βυζαντίου στον βασιλεία της Γαλλίας. Ο Κάρολος επικεφαλής 30.000 ανδρών διέβη τις Αλπεις το 1494, ενώ ο στόλος μετέφερε άλλες 10.000 άνδρες. Οι Ελληνες μόλις έμαθαν το νέο αναθάρρησαν κι ιδιαιτέρως οι κάτοικοι της Ηπείρου και της δυτικής Ελλάδας. Οι επαναστάτες 5.000 κατέλαβαν την Σκόρδαν κι άλλους τόπους και περίμεναν την βοήθεια που τελικά ουδέποτε ήρθε. Οι Βενετοί κατέλαβαν το πλοίο που είχε στείλει ο καθολικός Επίσκοπος Δυρραχίου Μαρτίνος με όπλα. Ο Μαρτίνος αφέθηκε ελεύθερος οι Βενετοί πρόδωσαν την Επανάσταση στον Σουλτάνο κι αυτή καταπνίγηκε εν τη γενέσει της.
1508
Ο Ιανός Λάσκαρις το 1508 είχε συντάξει σχέδιο εκστρατείας εναντίων των Τούρκων κι απευθύνθηκε κατά καιρούς στον ηγεμόνες της Ευρώπης όπως ο Κάρολο Η’, Λουδοβίκο ΙΒ’, αρχιδούκα της Αυστρίας Φερδινάνδο, πάπα Ιούλιο Β’, Λέοντα Ι’, Κλημέντα Ζ’. Χαρακτηριστική είναι και μια επιστολή του που αναφέρει για …. Ελληνες! Ναι!
“..Τους γουν περι τον αρχιερέα τον άκρον ανακοινουμένους εκάστοτε σοι περί μεγίστων, ο παύη παροξύνων, προστήναι μεν της ευσεβών…..Και ου υπερ σώσαι την Ελλάδα πονείς, των δε καθ’εκάστον Ελλήνων υπερφρονείς…”
Ναι ΕΛΛΑΔΑ κι ΕΛΛΗΝΕΣ το 1508! Επιστήμονες στην Ιστορία και πρωταθλητές στη οσφυοκαμψία, αυτά δεν σας τα έμαθαν στην Πρεσβεία; Ψάξτε εσείς για σπέρματα και DNA! Για φρονήματα και Εθνικσμούς! ΕΛΛΗΝΕΣ το 1508!
1513
Ο Μάρκος Μοσουρός εκδίδει από το τυπογραφείο του Αλδου Μανούτιου τα έργα του Πλάτωνα, κι απευθύνεται προς τον πάπα Λέοντα Ι’ και τον ικετεύει να ηγηθεί εκστρατεία δια την απελευθέρωση των Ελλήνων.
1521
Άλωση Βελιγραδίου
1522
Άλωση Ρόδου
1529
Πολιορκία της Βιέννης
1566
Ξεσηκώνονται στην Χιμάρα ! Λόγω της υψηλής φορολογία και του επαχθούς παιδομαζώματος, Δυστυχώς δεν είχαν την τύχη να μάθουν από τον ΣΚΑΙ, ότι το παιδομάζωμα ήταν μύθος, απλώς ήταν κυβερνητικό έργο για την μείωση της Ανεργίας κι αυξήσεως της Απασχόλησης. Αρε κωλο-Ελληνόφωνοι από τότε τεμπέληδες ήσασταν, αλλά δεν ζούσε ο Πάγκαλος να σας τα χώνει. Οι Χιμαριώτες πρόβαλλαν ισχυροτάτη αντίσταση και έσφαξαν πολλούς υπάνθρωπους… συγγνώμη Paxottmanous. Τον Μαρτιο του 1570 οι Βενετοί υποχρεώνονται να σεβαστούν την αυτονομία της Χιμάρας μετά την εκδίωξη των Τούρκων ενώ τους δίνουν κι όπλα. Οι επαναστάτες με αρχηγό τον Εμμανουήλ Μορμόρη συνέχισαν τον Αγώνα μέχρι το 1573!
1568
Οι Μανιάτες ξεκινούν Αντάρτικο. Οι Τούρκοι έστειλαν 25 πλοία, έκαψαν τα χωρία και έκανα τα φονικά, που οι Βερέμης τα λέει “περνάγαμε ωραία, με τούτη την παρέα, λα-λα-λα”. Οι Μανιάτες κατάφεραν να προβάλλουν αντίσταση στα Ορεινά κι οι Τούρκοι έφυγαν άπραγοι. Παράλληλα με την Μάνη ξεσηκώνονται και σε μικρότερες περιοχές Γαλαξίδι, Σάλωνα, Κρήτη, Επτάνησα. Αξιομνημόνευτοι είναι, ο Κερκυραίος Πέτρος Λαντζάς, οι Κρήτες Νικόλαος Φασιφώνης και Μιχαήλ Μακρής
1571
Η γνωστή Ναυμαχία της Ναυπάκτου. Μετά την κατάληψη και της Κύπρου οι Ισπανοί, οι Βενετοί κι ο πάπας ο Πίος Ε’ παρασκεύαζαν εκστρατεία κατά των Τούρκων. Οι Ελληνες ήταν πάλι σε επαναστατικό αναβρασμό στην Πελοποννήσου και στην Ήπειρο. Ο Πελοποννήσιος μάλιστα Πέτρος Μενάγιας υπέβαλε στην Ισπανική Κυβέρνηση κάλεσμα για απελευθέρωση. Οι Τούρκοι στην περιοχή ήταν μόνον 5.000 περίπου με 1.400 ιππείς αρκούσαν μόλις 10.000 Ισπανοί και 1.000 ιππείς. Το σχέδιο προέβλεπε συγκέντρωση στο βασίλειο της Νεαπόλεως, επίθεση στα στρατηγικά σημεία στο Ναβαρίνο, Ανδρούσα και Μεθώνη. Ο πληθυσμός της Πελοποννήσου θα συμμετείχε σύσσωμος, αλλά δεν προχώρησε.
1572
Τον Νοέμβριο του 1571 ο Φίλιππος Β’ της Ισπανίας ενέκρινε κι έστειλε μέχρι το 1592 χιλιάδες όπλα στον Πελοπόννησο. Ο διοικητής του παπικού Στόλου Marcantonio Colonna ανακοίνωσε στους Μανιάτες ότι θα τους βοηθήσει, αυτοί αναθάρρησαν επιτέθηκαν σε πολλές Τουρκικές φρουρές, αλλά τελικά οι Ισπανοί περιορίσθηκαν σε ναυτικές επιδρομές, προς απογοήτευση των επαναστατών που μετά από λίγο διαλύθηκαν.
Την ίδια χρονιά 15/3/1572 ο Μητροπολίτης Τιμόθεος (άντε πάλι η εκκλησία, τους τα χαλάει) έστειλε υπόμνημα στον Πάπα Πίο Ε’ και τον καλούσε να αναλάβει δράση κατά των Τούρκων. Το σχέδιο ήταν να αποβιβαστούν χριστιανικές δυνάμεις στην Πελοπόννησο και την Ήπειρο, να συναντηθούν στην Θεσσαλονίκη και να εκστρατεύσουν κατά της Πόλης.
1581
Οι κάτοικοι της Χιμάρας απηύθυναν έκκληση στον Πάπα Γρηγόριο ΙΓ’ να τους βοηθήσει :
“να λυτρώσεις ημάς και τα παιδιά μας, όλης της Γρετζίας (ΓΡΑΙΚΙΑΣ !!!!! ΕΛΛΑΔΑΣ !!! Βερέμη πές Αλεύρι!!!), όπου καθημερινώς τα παίρνουν οι ασεβείς κάνουν Τουρκόπουλα”
Μάλλον εννοεί τον μύθο του παιδομαζώματος. Ρεπουσοκουλούρη το ήξερες αυτό; Η βοήθεια δεν ήρθε και κατέθεσαν τα όπλα το 1590.
1585
Εξερράγη επανάσταση στη Βόνιτσα και στο Ξηρομέρι. Ο Αρματολός Θεόδωρος Μπούας Γρίβας, κι ο αδελφός του Γκίνος Μπούας ύψωσαν την Σημαία της Επαναστάσεως στην Ακαρνανία και στην Ήπειρο κι εκτέλεσαν σε μια νύχτα όλους τους Τούρκους της Pax Πουτάνα Βόνιτσα και στο Ξηρομέρι. Ακολούθησαν οι Αρματολοί της Ηπείρου Πούλιος Δράκος και Μαλάμος που κατέλαβαν την Αρτα.
1596
Νέα εξέγερση στην Χιμάρα τον Αύγουστο με μπροστάρη πάλι την Εκκλησία (τ’ακους Ιερώνυμε;) υπό του Μανιάτη Αρχιεπισκόπου Αχρίδος Αθανασίου, (αυτοί ήταν παπάδες, όχι με μερτσέντες). Ο Αρχιεπίσκοπος ζήτησε βοήθεια από τον πάπα Κλημέντα Η’ κι από τον Γερμανό Ροδόλφον Β’ αλλά δεν έδειξαν ενδιαφέρον.
Επειδή δεν ήξεραν μάλιστα οι “κάτοικοι” της Μακεδονίας, Θεσσαλίας και Ηπείρου, ότι δεν είναι Ελληνες έστειλαν στον πάπα Κλήμεντα Η’ γράμμα, ευτυχώς ο Συγγραφέας ήρθε να αποκαταστήσει την αλήθεια στον ΣΚΑΙ. Το γράμμα έγγραφε:
“…Κέχηνε προς τούτο ο του Χριστού λαός, ο Θετταλίας, Ηπείρου τε και Μακεδονίας και σύμπασα εφεξής η ΕΛΛΑΣ (!!!!) και μυρίους υπερ της πίστεως θανάτους υποστήσεται…..”
Σε αυτή την κίνηση θεωρείται πιθανόν να αναμειχθεί κι ο Μητροπολίτης Τρίκκης Διονύσιος Β’΄ο Φιλόσοφος (ή Σκυλόσοφος). Έχω βαλθεί να τους ξεκάνω γιατί αυτοί ακούνε παπάδες και βγάζουν εκζέματα!
1600
Το 1598 πήγε στην Βενετία μοναχός από τα Ιωάννινα, απεσταλμένος του Μητροπολίτου Λαρίσης για να συνεννοηθεί με τους Ελληνες της διασποράς για την απελευθέρωση, με την βοήθεια του Φιλίππου Γ’ της Ισπανίας και του Ροδόλφου Β΄ της Γερμανίας. Η επανάσταση ξέσπασε το 1600 αλλά βάφτηκε στο αίμα. Ανάμεσα στα θύματα ήταν κι ο νεομάρτυρας Αρχιεπίσκοπος Νεοχωρίου και Φαναρίου Σεραφείμ. Ο Διονύσιος καθαιρέθηκε από την αρχιεπισκοπή μετά από την σφαγή και διέφυγε στην Ιταλία.
1602
Ο μακρινός απόγονος του Παλαιολόγου και Γάλλος ευγενής Charles Gonzaguw (1580-1637) δούκας του Nevers με την έγκριση του Γάλλου Βασιλιά Ερρικού Δ’, μετείσχε σε επίθεση των χριστιανικών κρατών κατά των Τούρκων κατά τον πόλεμο με τους Ουγγρους. Εκεί ήλθε σε επαφή με τον αρχιεπίσκοπο Τιρνόβου Διονύσιον Ράλλη Παλαιολόγο ο οποίος ήταν θερμός υποστηρικτής μιας επανάστασης. Το σχέδιο του αρχικώς δεν πραγματοποιηθεί αλλά το 1609 οι Μανιάτες ήρθαν σε επαφή μέσω κληρικών με του δούκα και του ζητούσαν να ηγηθεί επανάστασης. Οι ετοιμασίες είχαν φτάσει σε καλό σημείο ο στρατός είχε συγκεντρωθεί αλλά ξέσπασε ο Τριακονταετής Πόλεμος (1618-1648) και τα σχέδια δεν πραγματοποιήθηκαν. Στις προεργασίες συμμετείχαν κι ο Λακεδαιμονίας Χρύσανθος κι ο πρώην (καθαιρέθηκε) επίσκοπος Λάσκαρης.
1609
Ο Διονύσιος επανήλθε στην Ελλάδα στην ιερά μονή Αγίου Δημητρίου Διχούνη. Συγκέντρωσε ολίγους επαναστάτες όπως ο επίσκοπος Δρυϊνοπόλεως Ματθαίος, ο γραμματικός του Οσμάν Ιωάννης Λάμπρος, ο Ζώτος Τσιρίπος, ο Ντελή Γιώργος. Κατέλαβαν τα Ιωάννινα αλλά οι Τούρκοι αντεπιτέθηκαν και συνέλαβαν κατόπιν προδοσίας τον Διονύσιο. Τον έγδαραν ζωντανό οι Pax ELIAMEP κι έστειλαν ολόκληρο το δέρμα του τρόπαιο στην ISTANBUL (καλά το είπα κύριε Πρέσβη;). Ο Ντελής κι ο Λάμπρος κάηκαν ζωντανοί. Μετά από την αποτυχία της επανάστασης η περιοχή πέρασε από το λεπίδι και το θανατικό της Pax Οtomobili και ήταν τέτοια η δυστυχία που του Διονύσου του έδωσαν το χαρακτηρισμό “Σκυλόσοφος”
1612
Ξεκινάνε (5 Σεπτεμβρίου) επανάσταση ο Διονύσιος Τρίκκης κι ο ιερέας Μάνης Νεόφυτος στην Πελοπόννησο. Ζήτησε βοήθεια από τον Φίλιππο Γ’ της Ισπανίας αλλά … ουδέν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου