ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ : Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΧΑΘΗ

Τη Μεγάλη Τετάρτη γιορτάζουμε την ανάμνηση του πολύτιμου μύρου με το οποίο μια πόρνη γυναίκα άλειψε τον Ιησού. Τί συμβολίζει η πράξη αυτή της πόρνης, ώστε η Εκκλησία μας τελεί τη μνήμη της τη μια από τις μέρες της Μεγάλης Εβδομάδος; Είναι φανερό ότι η Εκκλησία μας χρησιμοποιεί την εν λόγω πράξη σαν μια παραβολή για να δείξει πόσο πολύτιμη για μας πρέπει να είναι η αγάπη για τον Ιησού. Η αγάπη μας για τον Ιησού είναι η πρωταρχική αγάπη, αυτή που υπερέχει από όλες τις άλλες αγάπες μας.

Το φυτό βαμβακιά, όταν ξεραίνεται φυλάει το λουλούδι που βρίσκεται στην κορυφή του. Θυσιάζει όλα τα άλλα και κρατάει μόνο αυτό , σε μια ύστατη προσπάθεια να το κρατήσει ζωντανό. Το ίδιο και στην πρωταρχική, την υπερέχουσα από όλες αγάπη για τον Ιησού. Οτιδήποτε προσκρούει σ΄ αυτήν θυσιάζεται ως ευτελέστερο. Έτσι, με τον τρόπο αυτό θα μπορούσαμε να μιμηθούμε στην αγάπη μας για τον Ιησού την πόρνη ή τη βαμβακιά, όταν την απειλεί η ξηρασία. Θα πουλούσαμε οτιδήποτε είχαμε για να αγοράσουμε το πιο πολύτιμο πράγμα που μπορούμε , για να το χαρίσουμε στον Ιησού.

Σ’ έναν κόσμο σαν το δικό μας, το σημερινό, όπου κανείς δεν αναφέρεται σε αρχές, σε αξίες ή σε αισθήματα, που υπερβαίνουν το "εγώ" , πρέπει να... διατηρεί κανείς στο χαρακτήρα του σπάνια απλότητα, ώστε να γεμίζει χαρά και ευτυχία, με την αίσθηση ότι ο Θεός τον ξέρει και τον αγαπάει με τόσο μεγάλη αγάπη, που είναι ακατανόητη για τον άνθρωπο. Από μια τέτοια αγάπη παρακινήθηκε η γυναίκα που άλειψε με το πολύτιμο μύρο της τον Ιησού.

Ολόκληρη η παραβολή, η υπόθεσή της και το νόημά της περιέχεται στο ακόλουθο τροπάριο, που ψάλλεται τη Μεγάλη Τετάρτη:

Ότε η αμαρτωλός

προσέφερε το μύρον

τότε ο μαθητής,

συνεφώνει τοις παρανόμοις.

Η μεν έχαιρε

κενούσα το πολύτιμον,

ο δε έσπευδε

πωλήσαι τον ατίμητον.

Αυτή τον Δεσπότην επεγίγνωσκεν,

ούτος δούλος εγεγόνει του εχθρού.

Δεινόν η ραθυμία!

Μεγάλη η μετάνοια!

ην μοι δώρησαι, Σωτήρ,

ο παθών υπέρ ημών

και σώσον ημάς.

Θα κλείσουμε το παρόν σημείωμα παραθέτοντας ακόμα ένα τροπάριο από τους Αίνους της Μεγάλης Τετάρτης. Είναι και αυτό γεμάτο αντιθέσεις, μεστές νοημάτων, καθώς ο υμνωδός αντιπαραθέτει στη γυναίκα με το πολύτιμο μύρο, την προδοσία του Ιούδα.

Ω της Ιούδα αθλιότητος! Εθεώρει την πόρνη

φιλούσαν τα ίχνη

και εσκέπτετο δόλω

της προδοσίας το φίλημα.

Εκείνη τους πλοκάμους διέλυσε

και ούτος τω θυμώ εδεσμείτο

φέρων αντί μύρου

την δυσώδη κακίαν.