Η ΓΛΥΦΑΔΑ ΣΠΑΕΙ... ΤΣΑΤΣΑΡΕΣ
Του Γιάννη Βασιλακόπουλου
Ένα μνημόνιο συνδιοίκησης με εκπροσώπους μιας αμυδρής μειοψηφίας, μια "χοντρή" κόντρα με τους εργαζομένους του Δήμου, απροθυμία και ανικανότητα να εκλέξει συμπαραστάτη του δημότη, απολύτως μηδενικό έργο, άμεσο βόλεμα ημετέρων, μέθοδοι τραμπουκισμού και φήμωση της αντιπολίτευσης, στο δημοτικό συμβούλιο. Αυτά τα - όχι και λίγα- περιγράφουν τις πρώτες 100 μέρες του Κώστα Κόκκορη στον δημαρχιακό θώκο. Η, απολύτως, οριακή και, ακόμη, αμφισβητούμενη από την ίδια την κοινωνία πλειοψηφία που απέσπασε ο εκλεκτός του ΠΑΣΟΚ, μοιάζει, πλέον, με μια απασφαλισμένη χειροβομβίδα που ο δήμαρχος του συμφωνητικού συνδιοίκησης με αρχομανείς και καταδικασμένους επιχειρεί να την πετάξει αλλού, για να μη σκάσει στα χέρια του. Οι πρώτες 100 μέρες κύλησαν, όπως ακριβώς θα κυλήσουν κι οι επόμενες 1000, ωσπου αυτό το καθεστώς καταδικαστεί, περίπου αυτονόητα, από τους δημότες...Η "δημοτική αρχή" έχει, ήδη, πολιτικά απολέσει το ηθικό της έρμα. Δεν πρόσφερε, ούτε μπορεί να προσφέρει από εδώ και πέρα γιατί ξεκίνησε βασισμένη σε ένα πρωτοφανές πολιτικό αλισιβερίσι. Το οποίο αν είχε μπει στην ατζέντα της προεκλογικής περιόδου, στο φως και το δημόσιο διάλογο, τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά κι ο κ. "Δήμαρχος" θα ηγείτο μιας συρρικνωμένης δημοτικής παράταξης. Τώρα η δημοτική αρχή έχει ήδη χάσει την αξιοπιστία της. Κι όταν οι Γλυφαδιώτες μιλούν για τις πρώτες "100 μέρες" του Κ. Κόκκορη στο δημαρχιακό αξίωμα θυμίζουν φαντάρους που υπηρετούν στα σύνορα, σπάζοντας τα δόντια της τσατσάρας μέχρι να τελειώσει η θητεία τους.
Έτσι κι η Γλυφάδα: Σπάζει δόντια τσατσάρας ώσπου ο κ. Κόκκορης και η παρέα του πάει στο σπίτι της και η πόλη βρει ξανά τον βηματισμό προς το αύριο. Κι η επωδός των δημοτών είναι μια και μοναδική: "Πέρασαν με μιαν ανάσα, πάνω από 100 μέρες... Χίλιες μέρες ακόμη και απαλασσόμαστε από την... μακριά νύχτα της συναλλαγής". Το μακρύ ταξίδι της μέρας μέσα στη νύχτα, που λέει κι ο Ευγένιος Ονήλ, έχει ημερομηνία λήξης τον Ιούνιο του 2013...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου