 |
| Του Γιάννη Βασιλακόπουλου |
Οφείλουν να
επαναδιαπραγματευτούν και να αναθεωρήσουν το αιματηρό μνημόνιο. Αν δεν το
καταφέρουν, αυτή η κυβέρνηση θα εξελιχθεί σε μια θλιβερή όσο και μελλοθάνατη καρικατούρα.
Ο κ. Σαμαράς είναι ένας
ισχυρός πρωθυπουργός ή ένας όμηρος στα χέρια και στην βούληση των κυβερνητικών
εταίρων του, αλλά και των δανειστών; Τα πρώτα δείγματα αποδεικνύουν το δεύτερο:
Οι περισσότερες από τις επιλογές προσώπων, που ακούγονται αποτελούν ξεκάθαρα υποδείξεις του τραπεζικού
κατεστημένου, του Βερολίνου και των Βρυξελλών.
Κι αν τα πρόσωπα, όπως
συχνά λένε στην πολιτική, συμβολίζουν προθέσεις τίποτα δεν είναι ενδεικτικό του ότι ο κ. Σαμαράς και η κυβέρνηση του –
ευρισκόμενη οριακά σε αντιστοιχία με τη βούληση των Ελλήνων πολιτών, νεότευκτη
από την κάλπη, - έχουν αντιληφθεί ότι η κοινωνία έχει φτάσει στα δικά της όρια.
Οι αδύναμοι δεν αντέχουν άλλα βάρη. Η πατρίδα και η κοινωνία δεν αντέχουν άλλο
να είναι θεατές στα «πάρτι ισχύος» των απυρόβλητων εχόντων.
Βασικό ζητούμενο σε
αυτήν την κυβέρνηση είναι ο συντονισμός που θα είναι δύσκολος. Σύντομα οι
κομματικές ισορροπίες των ετέρων θα πάρουν τη θέση τους στην καθημερινή
λειτουργία τους και τα αντίβαρα στην εφαρμογή του σκληρού νεοφιλελευθερισμού θα
αποδειχθούν, φοβούμαι, αδύναμα στο
εσωτερικό της. Κάποιοι λένε πως ο Αλέξης Τσίπρας θα είναι, στα δύσκολα, πιο
συνεπής συμπαραστάτης του Αντώνη Σαμαρά, στα όρια φυσικά του θεσμικού ρόλου του
Ηγέτη της αξιωματικής Αντιπολίτευσης, από όσο θα είναι οι εταίροι του.
Δεν έχουν άδικο. Άλλωστε
αν προκληθεί ξανά κοινωνική έκρηξη δεν θα φταίει ο Τσίπρας. Θα ευθύνονται αυτοί που θα συναινούν σε μιαν
ότι – ότι εφαρμογή πολιτικής στο βωμό μιας μερίδας εξουσίας…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου