Του Γιάννη Βασιλακόπουλου
Θα είχαν σίγουρα κάνει άλλη δουλειά όλοι οι μεγάλοι δάσκαλοι του σιναφιού μας αν γνώριζαν, από τότε, στις δύσκολες εποχές που διακόνισαν, την ενημέρωση, πως θα πάρουν την σκυτάλη αυτού του κοινωνικού λειτουργήματος μερικοί σημερινοί γλείφτες των πάσης φύσεων εξουσιών που άλλο δεν κάνουν από το συχνωτίζονται μαζί τους και να πλουτίζουν από αυτές...
Γίγαντες της δουλειάς μας, όπως ο Πασαλάρης, ο Καψής, ο Ψαθάς, ο Γερμανός και τόσοι άλλοι θα κοιτούν σήμερα είτε από εκεί ψηλά, είτε από το μετερίζι της πολύτιμης ζώσας Σοφίας τους τα τηλεοπτικά παράθυρα να κατακλύζονται κάθε βράδυ από απροκάλυπτους τσάτσους και θα αναρωτιούνται αν έχει, αυτό το έκτρωμα της αμοιβαίας εκκόλαψης εξουσιών, έχει κανιά σχέση με τη δημοσιογραφία που αυτοί υπηρέτησαν. Την δημοσιογραφία του κοινωνικού προσανατολισμού, της διανόησης, αλλά και την δημοσιογραφία του καλού ρεπορτάζ, της ενημέρωσης , του αίματος πολλές φορές και του ιδρώτα...
Για όλους αυτούς, τους φρέσκους "βαρώνους" της δουλειάς μας, ο... άξιος μισθός δεν βγαίνει στο πεζοδρόμιο αλλά στα κοσμικά γκαλά, συνέυρεσης των εξουσιών . Δεν θα μπορούσαν ποτέ να οδηγήσουν προς μια ωφέλιμη κατεύθυνση την κοινωνία γιατί έχουν πολλά χρόνια να ζυμωθούν μ' αυτήν. Μιλούν αφ' υψηλού, ως εφόλης της ύλης επαίοντες χωρίς να έχουν πάρει χαμπάρι πως οι πολίτες έχουν την άποψη πως, όλοι αυτοί έχουν προσεγγίσει ήδη την ψηλότερη κορφή στην οροσειρά της διαπλοκής και της διαφθοράς. Οι πολίτες έχουν φτάσει να προτιμούν την δημοσιογραφία χωρίς δημοσιογράφους. Τουλάχιστον, χωρίς αυτούς τους δημοσιογράφους. Οι οποίοι διαφθείρονται πιο πολύ από την εξουσία που λάθρα ασκούν, αρνούμενοι να δεχθούν αυτήν που θα έπρεπε να τους ασκείται...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου