Οι ΗΠΑ προσκυνούν την Κίνα

Ο ΑΣΙΑΤΙΚΟΣ ΔΡΑΚΟΣ  

ΒΡΥΧΑΤΑΙ 

ΣΤΟ ΟΒΑΛ ΓΡΑΦΕΙΟ

Του Γιάννη Βασιλακόπουλου 

Ο Πρόεδρος Μαο (1883-1976)

Απο το 1271 που ο 17χρονος τότε Βενετσιάνος Θαλασσοπόρος Μάρκο Πόλο χάραξε τον δρόμο του μεταξιού και βρέθηκε 30 μήνες μετά την αναχώρηση του, στην αυλή των Χαν, ως την  1η Οκτωβρίου 1949,που ο Μάο κήρυξε την ίδρυση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας ως Πρόεδρος της χώρας, η Κίνα μάθαινε τον κόσμο. Σήμερα και καθώς η παραπαίουσα υπερδύναμη της Δύσης προσκυνά τον Κινεζικό κολοσσό, η Κίνα μοιάζει να διδάσκει τον κόσμο.  Αυτό το εφαρμοσμένο μείγμα Εθνοκεντρισμού και σοσιαλισμού, το ιδιότυπο για τους καλομαθημένους Δυτικούς διανοητές, οδήγησε αυτόν τον γεωπολιτικό γίγαντα των 1.338.613000 κατοίκων αθόρυβα στον θόλο της παγκόσμιας κυριαρχίας.

Στην ουσία η Κίνα πάντα συμμετείχε και εν πολλοίς  καθόριζε τους κανόνες στο παιχνίδι της ισχύος με τους συνολικά 14 συνοριακούς γείτονες της ( Βιετνάμ, Λάος, Βιρμανία, Ινδία, Μπουτάν, Νεπάλ, Πακιστάν, Αφγανιστάν, Τατζικιστάν, Κιργιζία, Καζακστάν, Ρωσία, Μογγολία και Βόρεια Κορέα). Πέρασε, ωστόσο, και  μεγάλες περιόδους αιματηρών συγκρούσεων και απομόνωσης. 

Ο Πρόεδρος της Λ. Δ. της Κίνας Χου Ζινταο

Ο Σινο - Ιαπωνικός πόλεμος  σημάδεψε όχι μόνο την σύγχρονη ιστορία της Κίνας, αλλά επιρρέασε και την παγκόσμια διαδρομή καθώς η Ιαπωνία ήταν τότε κομμάτι του ''Αξονα". Εκείνη την εποχή, στην Κίνα υπήρχαν διάφοροι τοπικοί κυβερνήτες, οι οποίοι εξουσίαζαν μια ορισμένη περιοχή ο καθένας και εισέπρατταν τους φόρους για λογαριασμό τους, με ιδιωτικούς στρατούς και που ο καθένας τους προσπαθούσε να επεκτείνει την περιοχή του σε βάρος των άλλων, υποδαυλιζόμενος από τους Ευρωπαίους. Την οξύτητα αυτή σταμάτησε το 1927 ο Τσανγκ Κάι Σεκ, όταν με το Κουομιτάνγκ κατέλαβε την εξουσία. Οι Ιάπωνες, εκμεταλλευόμενοι τις αδυναμίες αυτές, εισέβαλαν στη Μαντζουρία το 1931 και ίδρυσαν το κράτος του Μαντζουκούο. Η ηγεσία του Κουομιτάνγκ, αντί να οργανώσει την αντίσταση της χώρας, στράφηκε εναντίον των οπαδών του Μάο Τσε Τουνγκ και έτσι επήλθε η διάσπαση του Κουομιτάνγκ Οι Ιάπωνες, το 1937, κατέλαβαν ολόκληρο το βόρειο τμήμα της χώρας. Στο διάστημα μεταξύ του 1937 και του 1942 έγιναν πολλές προσπάθειες να ενωθούν τα δύο κινήματα του Κουομιτάνγκ κι εκείνου στο οποίο είχε την ηγεσία το κομμουνιστικό κόμμα, χωρίς όμως αποτέλεσμα.
Το 1946 οδηγήθηκαν σε σύγκρουση, που τέλειωσε με τη νίκη του Μάο Τσε Τουνγκ ενώ ο Τσάνγκ Κάι Σεκ πέρασε στο νησί Ταϊβάν και ίδρυσε την Δημοκρατία της Κίνας. Η Λαοκρατική Δημοκρατία της Κίνας αναγνωρίστηκε ως κράτος και έγινε μέλος του ΟΗΕ. Μετά τον θάνατο του Μάο Τσε Τουνγκ, η ηπειρωτική Κίνα κυβερνήθηκε από την αποκληθείσα "συμμορία των τεσσάρων". Η οικονομική και πολιτιστική μεταρρύθμιση ήρθε με τον Ντενγκ Ξιαοπίνγκ.
Έτσι μια ιστορία που μετρά 7000 χρόνια συνεχίστηκε απρόσκοπτα στο δρόμο που απολήγει, όπως φαίνεται,  στην Παγκόσμια κυριαρχία.

Ο Νίξον στο Πεκίνο 

Ρίτσαρτ Νίξον

Όταν το 1952, ο Richard Nixon έπαιρνε από τον Dwight Eisenhower το χρίσμα της παράταξης των Ρεπουμπλικανών για τη διεκδίκηση της Προεδρίας, προβάλλοντας κυρίως την αντικομουνιστικά του ιδεώδη, κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ότι 20 χρόνια αργότερα θα πατούσε το πόδι του σε κομουνιστικά εδάφη και θα έσφιγγε το χέρι του μέχρι τότε άσπονδου εχθρού του, Mao Zedong.
Το 1972, ο Nixon, κατά τη διάρκεια της δεύτερης θητείας του στο Λευκό Οίκο, τελικά έσπασε τα κομουνιστικά τείχη και επισκέφθηκε την Κίνα. Η επίσκεψή του πραγματοποιήθηκε το Φεβρουάριο του 1972, από τις 21 έως τις 28.
Ο Mao Zedong συναντήθηκε με τον Αμερικανό πρόεδρο μόνο μία φορά κατά τη διάρκεια της εβδομαδιαίας επίσκεψής του. Ωστόσο αυτή αρκούσε για να απαθανατίσει ο φωτογραφικός φακός μία από τις σημαντικότερες στιγμές της ψυχροπολεμικής περιόδου, με τους δύο ηγέτες να σφίγγουν τα χέρια και να χαμογελούν. Ήταν η στιγμή που ο Mao θα πει στον Nixon, «ο κοινός μας φίλος Chiang Kai-Shek, σίγουρα δεν εγκρίνει μία τέτοια συνάντηση».
Στο μεγαλύτερο λιμάνι της Κίνας, στη Shanghai, πραγματοποιήθηκε και η περιβόητη κοινή δήλωση των δύο ηγετών, με εκατέρωθεν ανακοινώσεις για την εξωτερική πολιτική των δύο χωρών και μία «συμφωνία» που αποτέλεσε τη βάση των σχέσεων μεταξύ Κίνας και ΗΠΑ για πολλά χρόνια. Επιπλέον, διαφάνηκαν και οι πρώτες κινήσεις για την ανάπτυξη εμπορικών σχέσεων.
Παράλληλα, ο Κίσινγκερ ανακοίνωσε την πρόθεση των ΗΠΑ να αποσύρουν τον αμερικανικό στρατό από την Ταϊβάν, ενώ παράλληλα οι ΗΠΑ επισήμαναν ότι το συμφέρον των δύο χωρών βρίσκεται σε μια ειρηνική διευθέτηση του θέματος της Ταϊβάν, δίνοντας στην Κίνα τον πρώτο λόγο στις διαπραγματεύσεις. Οι ΗΠΑ θδιατήρησαν τις επίσημες επαφές με την Ταϊβάν μέχρι το 1979, όταν και διέκοψαν τις σχέσεις με το «νησί» για να οικοδομήσουν σε στέρεες βάσεις πλέον τις σχέσεις τους με την Κίνα.
Στο τέλος της επίσκεψής του ο Νίξον δήλωσε: «Αυτή ήταν η εβδομάδα που άλλαξε τον κόσμο. Αυτά που είπαμε μέσα από την επίσημη ανακοίνωση δεν είναι τόσο σημαντικά, όσο αυτά που πρόκειται να ακολουθήσουν και που θα βοηθήσουν να οικοδομήσουμε μία γέφυρα 16.000 μιλίων, αφήνοντας για πάντα στο παρελθόν τις 22χρονες εχθροπραξίες. Αυτό που συμφωνήσαμε σήμερα είναι ότι αυτή γέφυρα πρέπει να οικοδομηθεί».
Η επίσκεψη του Νίξον στη Κίνα προκάλεσε εντύπωση στην παγκόσμια πολιτική σκηνή και σηματοδότησε τη νέα εποχή ανάμεσα στους δύο αντίπαλους κόσμους, ενώ η φράση «Nixon in China» έλαβε περίοπτη θέση στην πολιτική ορολογία, περιγράφοντας την απρόβλεπτη και εντυπωσιακή κίνηση ενός πολιτικού. Ωστόσο, στην αμερικανική πολιτική σκηνή υπάρχει πάντα και το «Only Nixon could go to China».

Αξιόπιστος σύμμαχος της Ελλάδος

Ο Εθνάρχης επισκέφθηκε το Πεκίνο

τον Νοεμβριο του 1979

Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής ήταν αυτός που άνοιξε τον δρόμο του μεταξιού για την Ελλάδα τον Νοέμβριο του 1979, με την επίσκεψη του στο Πεκίνο. Στη συνάντηση του με τον Ντενκ Τσιάο Πινκ, θαρρείς πως τα δυο αρχαιότερα και πιο ιστορικά έθνη της γης, έδιναν τα χέρια για να σφραγίσουν από εκεί και πέρα και από κοινού την παγκόσμια ιστορία. Από εκείνο το σημείο η Κίνα στέκει ως ένας από τους πιο συνεπείς συμμάχους της Ελλάδος, μια και ο διορατικός Μακεδόνας ηγέτης, έβλεπε χιλιάδες μίλια μπροστά και υπέγραψε με βαθύ κι ανεξήτηλο μελάνι την κομβική αυτή σχέση ... Δυστυχώς οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ δεν εμπλούτισαν αυτήν την πολύτιμη διαδρομή. Για να έρθει πολλά χρόνια αργότερα ο Κώστας Καραμανλής  να διευρύνει τους ορίζοντες με αυτήν την πελώρια και πανίσχυρη φίλη χώρα.

Η Κίνα υποστήριξε την ελληνική υποψηφιότητα για τη θέση μη μονίμου μέλους του Συμβουλίου Ασφαλείας ΟΗΕ για την περίοδο 2005-2006. Η χώρα μας υποστήριξε την κινεζική υποψηφιότητα για την ανάληψη από τη Σαγκάη της διοργάνωσης ΕΧΡΟ 2010, στη σχετική ψηφοφορία που έλαβε χώρα το Δεκέμβριο 2002, όπου η Κίνα ανεδείχθη η διοργανώτρια χώρα της ΕΧΡΟ 2010. Παράλληλα, η Ελλάδα υποστηρίζει την αρχή της «μίας Κίνας».

Ο Κώστας Καραμανλής άνοιξε νέους δρόμους στις σχέσεις μας με την Κίνα

Η επίσκεψη του Έλληνα Πρωθυπουργού στην Κίνα υπήρξε ιδιαίτερα επιτυχής, δεδομένου ότι έδωσε την ευκαιρία, αφ’ ενός, μεν, να επιβεβαιωθεί το ήδη άριστο κλίμα στις διμερείς σχέσεις Ελλάδας-Κίνας, αφετέρου, δε, να προωθηθεί, έτι περαιτέρω, η συνεργασία των δύο χωρών μέσω της υπογραφής :

1.      Κοινής Δήλωσης Συνολικής Στρατηγικής Εταιρικής σχέσης, η οποία καθορίζει τους τομείς συνεργασίας στους οποίους θα δοθεί προτεραιότητα, όπως το διμερές εμπόριο, η ναυτιλία, ο τουρισμός, η διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων, οι μορφωτικές σχέσεις και ο πολιτισμός, θέτοντας συγκεκριμένους στόχους ανά τομέα.

2.      Mνημονίου Κατανόησης στον τομέα Μικρο-Μεσαίων επιχειρήσεων

3.      Mνημονίου Κατανόησης για το Πολιτιστικό Έτος της Ελλάδας

4.      Mνημονίου Συνεργασίας μεταξύ Επιχειρηματικού Συμβουλίου Ελλάδος-Κίνας και Κινεζικού Συμβουλίου Προώθησης Διεθνούς Εμπορίου

5.      Προγραμματικής συμφωνίας για εξαγωγή φωσφορικών λιπασμάτων στην Κίνα.

      Διμερείς υπουργικές συναντήσεις:

v       Οκτώβριος 2004: ο ΥΦΥΠΕΞ κ. Γ. Βαληνάκης επισκέφθηκε το Πεκίνο, όπου είχε διμερείς επαφές και συνομιλίες με τον Κινέζο ομόλογό του.

v       Ιούνιος 2005: ο Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας επισκέφθηκε το Πεκίνο.

v       Ιούλιος 2005: η Αναπληρωτής Υπουργός Πολιτισμού κα. Φ. Πάλλη-Πετραλιά επισκέφθηκε την Κίνα και υπέγραψε Μνημόνιο Συνεργασίας ενόψει της Ολυμπιάδος Πεκίνο-2008.

v       Αύγουστος 2005: ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας επισκέφθηκε το Πεκίνο.

v       Νοέμβριος 2005: ο Υπουργός Δημόσιας Τάξης επισκέφθηκε το Πεκίνο και υπέγραψε Μνημόνιο Συνεργασίας σε θέματα ασφάλειας των Ολυμπιακών Αγώνων.

v       Νοέμβριος 2005: ο Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων επισκέφθηκε το Πεκίνο.

v       Νοέμβριος 2005: ο Υφυπουργός Εξωτερικών κ. Ε. Στυλιανίδης επισκέφθηκε την Κίνα από 27.11.05 έως 02.12.05 στο πλαίσιο της 9ης ΜΔΕ Ελλάδος-Κίνας.

v       22-26 Μαΐου 2006:Επίσημη επίσκεψη του Προέδρου της Λαϊκής Εθνοσυνέλευσης της Κίνας, κ. Wu Bangguo. Συνάντηση με κα Πρόεδρο Βουλής.

v       29 Ιανουαρίου 2006/1 Φεβρουαρίου 2007: Επίσκεψη του Αναπληρωτή Πρωθυπουργού της Κίνας, κ. Hua Jianmin. Συνάντηση με Πρωθυπουργό κ. Καραμανλή και Υπουργό Εξωτερικών κα Μπακογιάννη.

v        1-11/4/06: επίσκεψη Α’ Αντιπροέδρου Βουλής κ. Χατζηγάκη.

v       6-12/4/06: επίσκεψη Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, κας Μ. Γιαννάκου.

v       26-30/5/06: επίσκεψη Υπουργού Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, κ.Π.Παυλόπουλου.

v       21-25/6/06: επίσκεψη Υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης, κας Φ. Πάλλη-Πετραλιά

v       1-6/9/06: επίσκεψη Υπουργού Μεταφορών και Επικοινωνιών, κ. Μ. Λιάπη

v       26/6-2/7/06 : επίσκεψη Γεν. Γραμματέως Ισότητας κας Τσουμάνη

v       24-27/9/06: επίσκεψη Υπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, κ. Δ. Αβραμόπουλου.

v       24-27/9/06: επίσκεψη Υπουργού Μακεδονίας-Θράκης, κ. Γ. Καλαντζή.

v       23-29/10/06: επίσκεψη Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών, κ. Γ. Αλογοσκούφη.

v       27/11-1/12/06 : επίσκεψη Υπουργού Δικαιοσύνης, κ. Α. Παπαληγούρα

el.wikipedia.org

www.greekbooks.gr/books/lefkomata/i-istoria-ke-o-politismos-tis-kinas. 

mam.avarchive.gr