ΑΣ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ, ΑΠΛΑ, ΕΝΑ ΤΡΙΚΕΦΑΛΟ ΤΕΡΑΣ

Του Γιάννη Βασιλακόπουλου

Έχουμε να κάνουμε φαίνεται με τον διπρόσωπο «Ταρτούφο» του Μολιέρου, ή με τον Ιανό, ή με έναν παράξενο Νάρκισσο που εν τέλει θα πέσει στο ποτάμι όταν ο κυματισμός του νερού δείξει το πρόσωπο του παραμορφωμένο. Τέτοιες εικόνες φέρνουν στο μυαλό τα απομεινάρια του πολιτικού συστήματος του χθες, που, κυριολεκτικά, από χθες είναι κλινικά νεκρό κι όμως είναι μερικοί πρόθυμοι ιατροδικαστές να μην πιστοποιήσουν το θάνατο του.

Αλλά ενώ νικητής των εκλογών,  μοναδικός νικητής, είναι ο Αλέξης Τσίπρας ο οποίος εξαπλασίασε το ποσοστό  της Αριστεράς  από τις εκλογές του 2009 – που μοιάζουν πια τόσο μακρινές, αλλά ήταν στ’ αλήθεια τόσο μοιραίες, αναγνωρίσθηκε το δικαίωμα στον Αντώνη Σαμαρά, σαν από δημοκρατικό αυτοματισμό, να είναι αυτός που θα ορκίσει κυβέρνηση. Σε ποιον Σαμαρά όμως; Στον προεκλογικό επαναδιαπραγματευτή του επαχθούς και καταστροφικού μνημονίου, ή στον μετεκλογικό Αγγλόφωνο ικέτη της φράου Μέρκελ από την πνιγηρά γεμάτη αίθουσα του Ζαππείου;

Ας απαντήσουμε συνοπτικά στο πρώτο σκέλος ενός περιφερόμενου παραλογισμού. Για δεύτερη φορά ο Ελληνικός λαός, μέσα σε έξι εβδομάδες,  ψήφισε κόντρα στο μνημόνιο και κινδυνεύει να έχει ως κυβερνώντες αυτούς που αποδοκίμασε -  και κυρίως – να εξακολουθήσει να εφαρμόζεται η πολιτική που, με σαφήνεια, αποδοκίμασε. Αν αυτή η κυβέρνηση που θα σχηματιστεί δεν τροποποιήσει το μνημόνιο, δεν το πετάξει σταδιακά στα σκουπίδια, θα είναι πολύ σύντομα αναντίστοιχη με τη λαϊκή βούληση. Θα ναι ο κακεντρεχής Ταρτούφος, ο διπρόσωπος Ιανός. Θα είναι ένα τρικέφαλο τέρας που θα ασελγεί σε ένα ακέφαλο σώμα.  Το σώμα της Ελλάδος.

Ο παραλογισμός, όμως, έχει και συνέχεια. Κάποιοι από τους πρόθυμους συνεταίρους, ψέλλισαν στα πρώτα λεπτά της συντριβής τους πως θέλουν «και το ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση».  Ο Αλέξης Τσίπρας βεβαίως τους έκοψε άμεσα το βήχα. Διότι γνωρίζει όπως όλοι μας πως η υπεύθυνη διεκδικητική αντιπολίτευση της Αριστεράς είναι η μόνη ελπίδα κι αποκούμπι της κοινωνίας. Στο κάτω – κάτω της γραφής είναι προτιμότερο να σώζεις την ομορφιά παρά τον Νάρκισσο, τον καταδικασμένο να πνιγεί…