Κυβέρνηση με υπογραφή της Αριστεράς και συνολικός μετασχηματισμός

Του Γιάννη Βασιλακόπουλου 

 

Όλες οι ζυμώσεις που κορυφώνονται με την  πρωτοβουλία του προέδρου της δημοκρατίας, για τον σχηματισμό κυβέρνησης διατρέχουν τον άμεσο κίνδυνο να χαρακτηριστούν προσχηματικές, αν δεν ικανοποιήσουν το βασικό πρόταγμα των εκλογικών αποτελεσμάτων της 6^ης Μαΐου. 

 Είναι πάνω και πέρα από οποιαδήποτε αμφιβολία πως ο τόπος χρειάζεται κυβέρνηση κι έναν πρωθυπουργό «καθαρό» από την  όποια υποτακτική υπογραφή, προερχόμενο από την αριστερά, έτσι ώστε να καταφέρουμε να αξιοποιήσουμε θετικά τη «σφαλιάρα» που ρίξαμε στους αναιδείς Ευρωπαίους που, αν δεν υπήρχε αυτή η εκκωφαντική ετυμηγορία, θα είχαν εύκολα μετατραπεί από δανειστές, σε δυνάστες. Να ανατρέψουμε τους όρους πλήρους εκχώρησης της εθνικής μας κυριαρχίας.

Είναι ακόμη σαφές πως αυτό το σωτήριο εκλογικό αποτέλεσμα που κατέδειξε στην οικουμένη πως η διεθνής των τοκογλύφων πράττει αβασάνιστα, όταν μας κουνά το δάχτυλο ως αρτηριοσκληρωτικός καθηγητίσκος, είχε τρία ακόμη εξαγόμενα. Οι Έλληνες αποφασίσαμε πως θέλουμε μιαν άλλη Ευρώπη, όχι αυτή την κατεχόμενη από την νέο – χιτλερική Γερμανία, Ευρωπαϊκή Ένωση. Περιορίσαμε ακόμη στο όριο του ελάχιστου το δικαίωμα των δυο παλαιών κομμάτων εξουσίας να διεκδικούν ρόλο ρυθμιστή. Στείλαμε μήνυμα πως το Ευρώ ως νόμισμα θα εκμετρήσει πολύ σύντομα το ζην αν αυτοί που αυτόκλητα διακονούν το ρόλο του νομισματικού κλειδοκράτορα   εξακολουθήσουν για πολύ ακόμα να μιμούνται τον Σάιλοκ από τον Σαιξπηρικό «Έμπορο της Βενετίας».

Αυτά που πετύχαμε με την ισχυρή μας ψήφο στην Αριστερά, δεν πρέπει να τα’ αφήσουμε να πάνε χαμένα. Οφείλουμε να τα αξιοποιήσουμε ως διαπραγματευτικά όπλα και ως προς τούτο η Αριστερά πρέπει τώρα που υπερέβη με ασφάλεια τα όρια της να αρθεί στο ύψος της ιστορικής της ευθύνης. Από το «μπουκέτο» των πολιτικών αρχηγών που έχουμε μπροστά μας δεν υπάρχει πιο κατάλληλος για το αξίωμα του πρωθυπουργού, από τον Φώτη Κουβέλη και πιο ελπιδοφόρος για να εκφράσει το καινούριο βήμα από τον Αλέξη Τσίπρα. Από την άλλη η Κεντροδεξιά πρέπει να μετασχηματισθεί, εμπεδώνοντας την κουλτούρα της συνεργασίας, όχι υποκριτικά και κατ’ ανάγκη,   μετά από μια αναπόφευκτη ταφή της ΝΔ και της θλιβερής περιόδου Σαμαρά, απαντώντας αν μπορεί, στον δικαιολογημένο αντιευρωπαϊσμό μας, όχι απέναντι στην Ευρώπη, αλλά απέναντι σ’ αυτήν εδώ την αποικιοκρατική, κακώς δομημένη Ευρώπη.

Χρειαζόμαστε άμεσα μια κυβέρνηση της ατόφιας Αριστεράς, όχι ως άλλο ΠΑΣΟΚ – το οποίο πρέπει να διαλυθεί αφού κατέστρεψε την κοινωνία και τον τόπο- αλλά ως το πιο αξιόπιστο όχημα για να διαχειριστεί την ανάγκη τόσο για κοινωνικό μετασχηματισμό, όσο και για πολιτικό συστημικό όμοιο που είναι απαραίτητος καθώς διαβαίνουμε τον Αχέροντα της κρίσης.

Είναι προφανές πως τώρα είναι η στιγμή που πρέπει όλα αυτά να αρχίσουν να συμβαίνουν. Το μαντάτο εστάλη την Κυριακή  και ο Μαντατοφόρος δεν διστάσει να το ξαναστείλει σύντομα, άλλη μια φορά. Μόνον. Ύστερα όλοι θα σταθούν γυμνοί μπρος στις ευθύνες τους…