Άλωσε την Πόλη, ο κόκκινος "Μαρμαρωμένος Βασιλιάς"

Είναι σαν να πήραμε πίσω την Πόλη. Στη σκλαβωμένη Πατρίδα ζωντάνεψε ο Μαρμαρωμένος Βασιλιάς και ένα ωσαννά ακούστηκε στον ουρανό της Βασιλεύουσας. Ο Ολυμπιακός σήκωσε στον Αέρα της Κωνσταντινούπολης το Άγιο Δισκοπότηρο της Ευρωλίγκας και τα ρεύματα του Βοσπόρου, σκόρπισαν παντού στην Ευρώπη το μήνυμα. Η Ελλάδα ζει και νικά όπου αγωνίζεται…

Ο Θρύλος του Ίβκοβιτς και των έξι Ελληνόπουλων, σαν τον εξαδάκτυλο Βασιλιά  πέστρεψε από τον -19 σ' έναν τέτοιο τελικό και κατέκτησαν την ευρωπαϊκή κορυφή για πρώτη φορά μετά το 1997 και τη Ρώμη. Από τη Ρώμη στην Κωνσταντινούπολη. Δύο πόλεις που συνδέθηκαν ιστορικά, τις συνδέει τώρα και ο Ολυμπιακός.

Το γιατί ο Ολυμπιακός οβήθηκε το παιχνίδι περισσότερο απ' όσο όριζαν οι συνθήκες του πριν από το τζάμπολ δεν έχει πλέον καμία σημασία. Καμία απολύτως. Ναι μέχρι το 30' η ομάδα του Ίβκοβιτς είχε αφεθεί στην τύχη της, αρνούμενη να αποτρέψει το μοιραίο. Ο Ίβκοβιτς επέμεινε πολύ στον τραυματία Λο, που δεν ήταν καλά, ο Ντόρσεϊ φορτώθηκε νωρίς με φάουλ, οι έτεροι ψηλοί δεν "συγκρούστηκαν" με τους αντιπάλους τους, ελάχιστοι πήραν προσπάθειες.

Ο Σπανούλης είχε μόνο τον Παπανικολάου να βρει ένα χέρι βοηθείας. Οι επιλογές ήταν λίγες - μόνο τρεις παίκτες βρήκαν δίχτυ στο πρώτο μισό, και μετά το μετά το 7-10 του 10', η κατάσταση άρχισε να ξεφεύγει. Τα τρία διαδοχικά τρίποντα του Τεόντοσιτς είχαν φέρει σε θέση ισχύος την ΤΣΣΚΑ, η οποία λεπτό με το λεπτό εδραίωνε την κυριαρχία της. Λαβρίνοβιτς και Σισκάουσκας έβαλαν δύσκολα καλάθια και το 20-34 στο φινάλε του ημιχρόνου έθεσε γερές βάσεις για τη συνέχεια. Μάλιστα η ομάδας της Μόσχας δεν έπαψε να έχει το κουμάντο, είτε παίζοντας κοντρόλ μπάσκετ είτε -λιγότερο- ανοίγοντας το ρυθμό. Ο Ολυμπιακός όχι μόνο αδυνατούσε να απειλήσει, αλλά ήταν διάτρητος και στην άμυνα, ούτε φάουλ δεν έκανε. Παρόλο που η ΤΣΣΚΑ έπαιξε για μεγάλο διάστημα χωρίς τον Κιριλένκο, η υπέρ της διαφορά αυξήθηκε, φτάνοντας μάλιστα στο +19 (34-53) με καλάθι του Σβεντ στον αιφνιδιασμό.

Ε και τι με αυτό; Μην έχοντας τίποτα να χάσει, αυτό δηλαδή που θα έπρεπε να είχε κάνει πολύ νωρίτερα, ο Ολυμπιακός ρίσκαρε. Απόντος του Σπανούλη, έτρεξε, πήραν μεγάλα σουτ και οι υπόλοιποι παίκτες. Ο Μάντζαρης, ο Σλούκας και ο Κέσελ γύρισαν το ματς γιατί πίστεψαν στους εαυτούς και στο 48-53 (32') είχε την ευκαιρία του. Οι παίκτες του Καζλάουσκας εγκλωβίστηκαν, έκαναν σωρεία λαθών για την κλάση τους και με μορφές τους Πρίντεζη-Παπανικολάου, το παιχνίδι έφτασε στο όριο, 58-60 ένα λεπτό πριν από το φινάλε. Πιο κοντά έφεραν τον Ολυμπιακό οι βολές του Παπανικολάου, 60-61 στα 10.1'', αφού προηγουμένως ο Τεόντοσιτς είχε 1/2. Το φάουλ έγινε στον Σισκάουσκας, ο Λιθουανός όμως αστόχησε και η τελευταία επίθεση κατέληξε στα χέρια του Πρίντεζη. Η συνέχεια γνωστή και συγκλονιστική. Καλάθι με το δεξί στα 0.7'' και η κούπα στον Πειραιά.

MVP

Ο Γιώργος Πρίντεζης πέτυχε το τελευταίο καλάθι, ο Βασίλης Σπανούλης πήρε το βραβείο του MVP αλλά ο πραγματικά πολύτιμος αυτής της αναμέτρησης ήταν ο Κώστας Παπανικολάου που κράτησε όρθιο τον Ολυμπιακό στα πραγματικά δύσκολα. Με τα σουτ του, την άμυνά του, την ενέργειά του, ο νεαρός φόργουορντ σήκωσε την ομάδα στις πλάτες του.

Aπογοήτευση

Ο Ραμούνας Σισκάουσκας είναι στα χαρτιά ο πιο έμπειρος παίκτης της ΤΣΣΚΑ. Θεωρητικά  θα έπρεπε να ευστοχήσει στις δύο κρίσιμες βολές στο τέλος αλλά λύγισε υπό το βάρος της ευθύνης.

Σχόλιο

Η Ελλάδα της δημιουργίας και της υπομονής θριάμβευσε κόντρα στην εσωτερική μιζέρια και τον ωχαδερφισμό. Αυτή η ομάδα στηρίζεται στην συνολική λειτουργία, στην πολλή δουλειά και στους χαμηλούς τόνους. Δεν χρειάζεται τίποτα παραπάνω. Μπράβο και πάλι μπράβο!

Τα δεκάλεπτα: 10-7, 34-20, 53-40, 61-62.

ΤΣΣΚΑ Μόσχας (Καζλάουσκας): Τεόντοσιτς 15(4), Λαβρίνοβιτς 5, Σισκάουσκας 8, Κρστιτς 11, Κιριλένκο 12(1), Βορόνοφ, Βοροντσέβιτς, Σβεντ 3, Κάουν 2, Κριάπα 3(1), Γκόρντον 2.

Ολυμπιακός (Ίβκοβιτς): Χάινς, Άντιτς 7, Σπανούλης 15(2), Ντόρσεϊ, Κέσελ 3(1), Παπαδόπουλος, Πρίντεζης 12, Παπανικολάου 19(3), Μάντζαρης 3(1), Σλούκας 4(1), Λο.

www.contra.gr