ΤΟ ΔΙΣ ΕΞΑΜΑΡΤΕΙΝ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ

Του Γιάννη Βασιλακόπουλου

Στα πόσα… φάουλ αποσύρεται ένας πολιτικός ηγέτης; Πόσα… φαλτσοσφυρίγματα έχει περιθώριο να κάνει ένας άνθρωπος  που ενώ διαθέτει απόθεμα πολιτικού κεφαλαίου τον αναγκάζουν να το «καψαλίσει» αυτοί που άλλοτε, πολύ πρόσφατα τον υπονόμευσαν για να τον αποκαθηλώσουν;  Ο Κώστας Καραμανλής αποτελεί αδιαμφισβήτητα ένα πολιτικό κεφάλαιο για τον τόπο, αφού έχει υπερβεί τα πολύ στενά – και στενόμυαλα – όρια της παράταξης, η οποία δεν τον ανέδειξε, αλλά ήταν εκείνος που έβγαλε αυτό το παλαιομοδίτικο συνονθύλευμα από την «σκόνη του χρόνου» .

Είναι, λοιπόν, πολιτικό και τακτικό σφάλμα να εξαναγκάζεται από τους πανικόβλητους, άλλοτε, υπονομευτές του να λέει πράγματα που δεν πιστεύει προκειμένου να ανασύρει από το σπήλαιο της ανυποληψίας  τον διάδοχο του στην ηγεσία της ΝΔ. Η χθεσινή παρέμβαση του με την χρήση διχαστικών όρων που δεν αρμόζουν στον ηγέτη που κατήργησε στην πράξη τις διαχωριστικές γραμμές, ήταν τουλάχιστον εσφαλμένη. Διότι κι ο ίδιος γνωρίζει τους εθνικούς και πολιτικούς  κινδύνους που κρύβει  μια ενδεχόμενη πρωθυπουργοποίηση Σαμαρά, η παράδοση του πηδαλίου της χώρας σε έναν επικίνδυνο άνθρωπο σαν τον Σαμαρά, έναν άνθρωπο που μόνο στόχο έχει – και μήπως τον είχε πάντοτε; - να κεφαλαιοποιήσει μια σαθρή φιλοδοξία.  Πολλώ δε μάλλον όταν γνωρίζει πως για πολλούς λόγους πολιτικούς, κοινωνικούς και εθνικούς ο κατάλληλος άνθρωπος για να διακονήσει την συγκυρία είναι ο Αλέξης Τσίπρας – αφού είναι ο μόνος που μπορεί στ’ αλήθεια να προσφέρει μια πολιτική σταθερότητα, ελέγχοντας τις κοινωνικές αντιδράσεις. Το γεγονός μάλιστα πως ο Αλέξης Τσίπρας  βρίσκεται ευθυγραμμισμένος με τον Κώστα Καραμανλή σε μερικά  μείζονα ζητήματα, αποδεικνύει τον πολιτικό ρεαλισμό του 38χρονου ηγέτη.

Αυτό προστίθεται στην αμοιβαία εκτίμηση μεταξύ των δύο που είναι γνωστό πως υπάρχει – κάτι που δεν ισχύει σε τόσο απόλυτο τρόπο στις σχέσεις Καραμανλή – Σαμαρά.

Είναι  δε η δεύτερη φορά που ο Καραμανλής σπρώχνει δημοσίως – προφανώς πιεζόμενος – έναν επικίνδυνο άνθρωπο στην ανέλιξη, μετά την  παράδοση της χώρας στον Παπανδρέου. Κι είναι αυτονόητο πως σε λίγο ο χρόνος θα αρχίσει να μετρά αντίστροφα και η κοινωνία να του χρεώνει τα λάθη…