Του Πάρι Κουρτζίδη (*)
Επιτρέψτε μου, δύο εβδομάδες πριν τις
επαναληπτικές εκλογές και μία μόλις ημέρα πριν τον εορτασμό του Αγίου
Πνεύματος…
Κλείστε παρακαλώ τα μάτια. Σκεφτείτε καθαρά! Αφουγκραστείτε τον Θρήνο της Αλώσεως, από τα βάθη των αιώνων, καθώς διατρέχει τις αγωνίες και τα οράματα, τις πτώσεις και τους συντριμμούς, το θρύλο και την ιστορία του «καημού της Ρωμιοσύνης»…
Μετράμε το μπόι των κρίσεων αναλογιζόμενοι το βάρος του σταυρού που μας έλαχε. Λογίζουμε τις δυσκολίες συναισθανόμενοι την αδυναμία των ώμων που καλούνται να τον σηκώσουν… Λυγίζουμε.
Και δεν διακρίνουμε μέσα στην αργόσυρτη διαχρονία του Γένους ανάλογα διλήμματα και εκβιασμούς, δήθεν λεονταρισμούς αλλά και πραγματικά απεχθείς πράξεις, εγκλήματα, θυσίες και ολοκαυτώματα, «προστάτες», δήθεν συμμάχους και Εταίρους, «κουκουλοφόρους» τραπεζίτες, διεθνείς και εγχώριους «νταβατζήδες», αισχρούς τοκογλύφους και… κερκόπορτες.
Ακούγοντας αληθινούς Έλληνες αηδούς και διαβάζοντας Εθνικούς ποιητές, παρότι Πόντιος (και από γιαγιά Πολίτισσα), δεν συγκινούμαι τόσο για το πάρσιμο της Πόλης μας, ούτε γι’ αυτά που είχαμε και χάσαμε… Άλλωστε «ούκ έχομεν ώδε μένουσαν πόλιν, αλλά την μέλλουσαν επιζητούμεν».
Συγκινούμαι περισσότερο με τον Λαό που έδινε μάχες ακόμη κι όταν ήταν χαμένες. Με τον Λεωνίδα, τον Κολοκοτρώνη, τον Παπαφλέσσα, τις Σουλιώτισσες που παρότι γυναίκες, φέρθηκαν σαν άντρες… Ως Ελληνίδες!!!!!! Με τα μικρά παιδιά, τα ελληνόπουλα που αντί να κλέβουν μόνο ένα καρβέλι ψωμί και να κρύβονται για να το τρώνε στην άλλη κατοχή των Γερμανών, αυτά επέλεγαν να κάνουν Αντίσταση και σαμποτάζ… Ως Άντρες… Ως Έλληνες!!!!!! Ως πραγματικοί μαχητές… Ως ΑΛΗΘΙΝΟΙ ΗΡΩΕΣ!!!!!!
Θαυμάζω τον πολιτισμό που βρήκε τον τρόπο να θρηνωδεί τις μεγάλες του απώλειες και τις ήττες με τη λεβεντιά και τη μεγαλοσύνη που τους έπρεπε.
Λυπάμαι την πάλαι ποτέ Ελλάδα που σήμερα ως κρατίδιο υποκλέπτει τη σύνταξη της απόμαχης γιαγιάς (μάνας) την ώρα που χρυσοπληρώνει τους Έλληνες και ξένους «σωτήρες»… Τους νταβατζήδες πολιτικούς, επιχειρηματίες και τραπεζίτες… Δήθεν Έλληνες και ξένους… Μαζί και την αποστολή της Eurovision. Και φυσικά όλους τους συνέλληνες που έχασκαν προημερών στις γιγαντοοθόνες των σουβλατζίδικων τον τελικό της μουσικής υποκουλτούρας με… εθνική υπερηφάνεια, κι ας έπαιζε απέναντι η Εθνική Ομάδα του Ποδοσφαίρου μας!!!!!! Έστω και φιλικό…
Κλείστε παρακαλώ τα μάτια. Σκεφτείτε καθαρά! Αφουγκραστείτε τον Θρήνο της Αλώσεως, από τα βάθη των αιώνων, καθώς διατρέχει τις αγωνίες και τα οράματα, τις πτώσεις και τους συντριμμούς, το θρύλο και την ιστορία του «καημού της Ρωμιοσύνης»…
Μετράμε το μπόι των κρίσεων αναλογιζόμενοι το βάρος του σταυρού που μας έλαχε. Λογίζουμε τις δυσκολίες συναισθανόμενοι την αδυναμία των ώμων που καλούνται να τον σηκώσουν… Λυγίζουμε.
Και δεν διακρίνουμε μέσα στην αργόσυρτη διαχρονία του Γένους ανάλογα διλήμματα και εκβιασμούς, δήθεν λεονταρισμούς αλλά και πραγματικά απεχθείς πράξεις, εγκλήματα, θυσίες και ολοκαυτώματα, «προστάτες», δήθεν συμμάχους και Εταίρους, «κουκουλοφόρους» τραπεζίτες, διεθνείς και εγχώριους «νταβατζήδες», αισχρούς τοκογλύφους και… κερκόπορτες.
Ακούγοντας αληθινούς Έλληνες αηδούς και διαβάζοντας Εθνικούς ποιητές, παρότι Πόντιος (και από γιαγιά Πολίτισσα), δεν συγκινούμαι τόσο για το πάρσιμο της Πόλης μας, ούτε γι’ αυτά που είχαμε και χάσαμε… Άλλωστε «ούκ έχομεν ώδε μένουσαν πόλιν, αλλά την μέλλουσαν επιζητούμεν».
Συγκινούμαι περισσότερο με τον Λαό που έδινε μάχες ακόμη κι όταν ήταν χαμένες. Με τον Λεωνίδα, τον Κολοκοτρώνη, τον Παπαφλέσσα, τις Σουλιώτισσες που παρότι γυναίκες, φέρθηκαν σαν άντρες… Ως Ελληνίδες!!!!!! Με τα μικρά παιδιά, τα ελληνόπουλα που αντί να κλέβουν μόνο ένα καρβέλι ψωμί και να κρύβονται για να το τρώνε στην άλλη κατοχή των Γερμανών, αυτά επέλεγαν να κάνουν Αντίσταση και σαμποτάζ… Ως Άντρες… Ως Έλληνες!!!!!! Ως πραγματικοί μαχητές… Ως ΑΛΗΘΙΝΟΙ ΗΡΩΕΣ!!!!!!
Θαυμάζω τον πολιτισμό που βρήκε τον τρόπο να θρηνωδεί τις μεγάλες του απώλειες και τις ήττες με τη λεβεντιά και τη μεγαλοσύνη που τους έπρεπε.
Λυπάμαι την πάλαι ποτέ Ελλάδα που σήμερα ως κρατίδιο υποκλέπτει τη σύνταξη της απόμαχης γιαγιάς (μάνας) την ώρα που χρυσοπληρώνει τους Έλληνες και ξένους «σωτήρες»… Τους νταβατζήδες πολιτικούς, επιχειρηματίες και τραπεζίτες… Δήθεν Έλληνες και ξένους… Μαζί και την αποστολή της Eurovision. Και φυσικά όλους τους συνέλληνες που έχασκαν προημερών στις γιγαντοοθόνες των σουβλατζίδικων τον τελικό της μουσικής υποκουλτούρας με… εθνική υπερηφάνεια, κι ας έπαιζε απέναντι η Εθνική Ομάδα του Ποδοσφαίρου μας!!!!!! Έστω και φιλικό…
Αν υπήρχαν στις ηρωικές, τις απελευθερωτικές εποχές της πατρίδας μας,
ειδικά το 1821 και το 1940, τα διαπλεκόμενα media, οι δήθεν Έλληνες πολιτικοί, οι διεφθαρμένοι
αναλυτές και οι όψιμοι κουλτουριάδες ξερόλες –κατ’ επάγγελμα εκφοβιστές- του
Έθνους, για να μιλάνε για ψευτοδιλήμματα, δήθεν εθνικές απειλές, αναλύοντας επί
τόσο καιρό τι συμφέρει να κάνουμε και τι όχι, όπως και τους κινδύνους που θα
διέτρεχε η χώρα και ο λαός της, αν έκαναν επανάσταση, πόλεμο και αντίσταση,
σήμερα δεν θα χρειαζόταν να μιλάμε ούτως ή άλλως για ευρώ ή δραχμή, χρεοκοπία
και άλλους εθνικούς κινδύνους, όπως και γενικά δεν θα χρειαζόταν να ακούγαμε
τέτοιες αρλούμπες από δειλούς ή/και συστημικούς, που στην πραγματικότητα είναι
τα πιο γνήσια και πιστά φερέφωνα των κουκουλοφόρων διεθνών αρπαχτικών, των
Ευρωπαίων νταβατζήδων και των ξένων και εγχώριων τοκογλύφων τραπεζιτών…!!!!!!
Με τόσα «ψέματα που ντύθηκαν οι λέξεις» πες μου, σε παρακαλώ, για ποια χρεοκοπία θα πρέπει να φοβάμαι, για ποια Άλωση, για ποια Ευρώπη, για ποιο ευρώ, μωρέ;;; Έλεος!!!!!! Φτάνει πια, ανεγκέφαλοι, παρτάκηδες και δήθεν κομματάρχες, όψιμοι παραταξιακοί (κιόλας;;;) πατριώτες!!!!!! Λίγη αιδώ... ΩΣ ΕΔΩ!!!!!!
Με τόσα «ψέματα που ντύθηκαν οι λέξεις» πες μου, σε παρακαλώ, για ποια χρεοκοπία θα πρέπει να φοβάμαι, για ποια Άλωση, για ποια Ευρώπη, για ποιο ευρώ, μωρέ;;; Έλεος!!!!!! Φτάνει πια, ανεγκέφαλοι, παρτάκηδες και δήθεν κομματάρχες, όψιμοι παραταξιακοί (κιόλας;;;) πατριώτες!!!!!! Λίγη αιδώ... ΩΣ ΕΔΩ!!!!!!
*Πολιτικός Αναλυτής
εφημερίδας "Ισοτιμία" /
ειδικός συνεργάτης του ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου